Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Her yürekte atar kalbim benim,
Ben insanların en derin hissiyim.
Ağlayan,yanan,kanayan benim,
Şairdir bu dünyada ismim benim.

Hüzünde,acıda, gözyaşındayım,

Sakarcım ay şekercim;
Uçurdun portakal,kristal şekeri,
Sen de uçsaydın be şekercim.
Sehpanın başı dönüyor,
Gülme krizi fırlattı beni,
Çok komiksiksin şekercim.

Bu gece öyle
Üç beş bardak çay yetmez,
Çokça muhabbet
Şiir var zulamızda bu gece,
Semaveri kapıp getiriver,
Yanında da kırtlama şeker,

Sen ye iç eğlen dur
Sanki bütün çocuklarda suç
Onlar masum onlar yavrucuk
Açma gözlerini kapalı tut.

Umurunda mı ki kimsenin

Çeyrek asırdır gözlerinin
Karasına sürüldüm
Karacam senden evvel ölürsem
Gözlerinden çıkarma beni.

İstemem senden sonra bir günü

Ne çok severdik seninle
Saklambaç oynamayı
Her defasında
O defne ağacının
Arkasına saklanırdın.
Benim gözüm yarı kapalı

Bardaktan boşanırcasına yağmur yağsa,
Saklasa gözümde akan yaşlarımı.
Ve çaksa şimşek sabahlara kadar
Saklasa bütün hıçkırıklarımı.

Olmasa sesimi duyan hiç kimse olmasa;

Ben de dişlerim ağrıyor
Diye umursamıyordum;
Fobimden gitmeyeceğim ya...
Oysaki yüz felcinden dolayı,
Suratımın şakülü kaymış.
Tamografi,emar, serum oh

Ve kükredi aslan,
Hani taraftarımın sesi...
Haykırdık stadyumdan...
Aşkın adı sensin
Galatasaray!

Öylesine yakıştı ki
Kar kristali tacın çehrene,
Işıltılı ipek pelerin düşüp
O güzel omuzlarından
Sürünür ayak bileklerine.
Sandım ergen kız,