Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Şairin dili âşk ile çoşa gelirse
Yürek husule gelir.
Aşık,gözyaşlarıyla yıkarsa âlemi,
Ozan husule gelir.
Çıgrışırsa döşü parça parça,

Hasretin kaldı şimdi bende,
Bekler dururum seni ümitlerimle,
Huzur kalmadı yüreğimde,
Gel artık yarim bitsin özlemin.

Ardından uçup gitti kuşlar,

Bir millet düşünün ki yedi ceddinden,
Düşmeden öptü ak pak alnını toprak.
Adı sanı namı,soy ağacı şanlı dedem,
Dönmedi o karanlık günde sözünden.

Yurt bana kutsaldır heyhat diye ünledi!

Dolanıp dururum bitmez acınla,
Yaktın beni dinmez ahu zarınla.
Neler çektim neler çile başımda,
Sen beni ayaklara çul ettin zalim.

Kondurmadım sana sitemli sözü,

Para gibi harcıyoruz zamanı cancağazım,
Kadrini bilmeden,saçıp savurarak...
Yerini dolduracağımız bir seyler varmış gibi,
Ne kadar gülünç değil mi?

Tutmuyoruz sımsıkı,yakasına da yapışmıyoruz.

Mavi kadar tutkulu
Olabilseydik gökyüzüne
Ve mavi kadar
Coşkun olabilseydik denize,
Dalgalar gibi tutuşup dalaşa,
Mavi kadar sevebilseydik engince.