Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Ruhuyla müzikle
Hemhâl olanların
Yüreğinden ruhlara
Gülümseyen rengarenk
Kelebekler uçar;
Gamzelerde o meneviş

Kişisel gelişim
Ve motivasyon kitabı
Yazmayı aştık mirim.
Elbette biz de biliririz,
Toplumda zekalar yetmeyince
Şahsı yürek kokana

Kayıp gidiyorum şehrinden,
Okunsun bir cümlecik esamem.
Kılı kırk yaran düşüncelerimi,
Sardım vurulduğum yüreğine,
Gidiyorum hesapsız sorgusundan,
Çırpınan kalbimin direnişiyle...

Şakayla sevmeyi bilimem ki
Narencim,
Şakayla karışık seversem
Bu acayip şey neydi der,
Korkudan çekip gidersin.
Ben severken gözlerinde demlenir,

Vuruldun o gülüşünden
Masum bakışlım kıydılar sana.
Narindin gülün goncasından
Narin'im oy kıydılar sana!

Dayanmıyor ciğerim acına.

Kopacaksa kopsun kıyamet kopsun;
Katilini boğmuyorsa kimse senin!
Afaklar sarsılsın,çığlığınla yarılsın,
Titresin soluğunla arş-ı âlâ senin!

Kükresin alemler çektiğin âhla gürlesin,

Dağdan inmeyi düzeltirsin,
Yontmak için hoş bir üslup yeter.
Sonradan görmeyi düzeltirsin,
Halim bir tevâzû yeter.

Dinden dönmeyi düzeltemezsin;

Anılara sarsam seni,
Yine düşer mi gönül dara?
Yaktığın sevda ateşi
Söner mi içimde söylesene?

Teet geçsin derken daldım,

Öyle gaddar babarbar ki düşünün.
Çocuklara kaldırıyor silahlarını.
Korkuyorlar bir avuç masumdan,
Daha henüz doğmamış yavrudan.

Kan doğrandı öz yurduna Filistin'in.

Bana bir suskunluk ısmarla
bu gece ne olur,
Uykuya dalıp gitmeden önce.
İnsanların soğukluğundan
tir tir titriyorum.
Bana sıcacık bir susuş ısmarla,