Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Çağırsam seni gün batmadan evvel
Davetime gelir misin?
Otursak seninle şöyle engin maviye karşı,
Sandalyeleri ben getiririm inerken kıyıya
Açarım kumsala.
Yaktığımız semaverin kıvılcımlarını izleriz gökyüzünde,

Görünürdü uzaktan saçları bukleli kız.
Gezinir İncir ağaçlarının altında salınıp.
Sırmalı beyaz elbiseli,etekleri de fırfırlı.
Upuzun saçları beline değer kurdelalı.

Açılır gülümser neşeyle güller şimdi ona.

Sen sev Ali'yi candan gönülden
Ali'yi seven kulu terketmez
İnsandan geçmez.
Nokta kadar karıncanın kırmaz belini
Dünyayı incitip dünyasından geçmez.
Vurma gönül kuşun kanadını

Şimdi sen derin uykunun
En tatlı yerinde,
Ben yine gözlerinin derdinde;
Yine öptüm hasretle
Uykularının ortasında,
İpek kirpiklerinin telinden.

Sen ye iç eğlen dur
Sanki bütün çocuklarda suç
Onlar masum onlar yavrucuk
Açma gözlerini kapalı tut.

Umurunda mı ki kimsenin

Çeyrek asırdır gözlerinin
Karasına sürüldüm
Karacam senden evvel ölürsem
Gözlerinden çıkarma beni.

İstemem senden sonra bir günü

Ne çok severdik seninle
Saklambaç oynamayı
Her defasında
O defne ağacının
Arkasına saklanırdın.
Benim gözüm yarı kapalı

Bardaktan boşanırcasına yağmur yağsa,
Saklasa gözümde akan yaşlarımı.
Ve çaksa şimşek sabahlara kadar
Saklasa bütün hıçkırıklarımı.

Olmasa sesimi duyan hiç kimse olmasa;

Ben de dişlerim ağrıyor
Diye umursamıyordum;
Fobimden gitmeyeceğim ya...
Oysaki yüz felcinden dolayı,
Suratımın şakülü kaymış.
Tamografi,emar, serum oh

Ve kükredi aslan,
Hani taraftarımın sesi...
Haykırdık stadyumdan...
Aşkın adı sensin
Galatasaray!