Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Sâfileşir yâr,ağyâr o an'da,
Bu gece ki aşkın gecesidir.
Dökülür arz ile tüm günahlar,
Bu gece ki meşkin gecesidir!

Dilenir Hannan'a dil,dudaklar,

Aşkını yaşamak bana duyguların en güzeliydi;
Değil yaşamak,yazmayı bile bana çok gördün.

Seni hissetmek yüreğime dolanan en özeliydi,
Değil hissetmek söylemeyi de bana çok gördün.

On sekiz bin âlem ile dönmeyenin
Vurulur zincirler eline âşkı tutamaz.

Üveysi gibi fezâda uçmayan yüreğe
Ağlaşamaz ciğer sevgiliye varamaz.

Kaçak hat çekmiş Bey Oğlu
Şimal Yıldızı'ndan
Gözlerimi karanlığa
Boğsam ne olur?
Ruhuma doğup
Gönlüme ışıltı saçıyor.

Uykusuz gecelerin yorgunluğunu,
Güneşin doğmadığı sabahlarımı,
Yastığa başım düşerken yılgınlığımı,
Kaç bin yaşı sessizce döktüğümü,
Bağırarak ölmek isteyişimi bilemezsin.

Öyle bir andı ki,hiç bilmediğim,
Böylesini dünyada hiç görmediğim,
Öyle bir bakış ki sıcacık çocuk gibi,
Masum ve öyle derin samimiydi gözleri.

Nutkum tutuluyor ah konuşamıyorum!

Sekiz köşeli kasketinin altındaki
alnından....
Tevâzu ile bağrı yanık,kara toprak
Gönlünden öpüyorum babam!
Yüreğinin aleme bakan,
Kan bağından öpüyorum babam!

Ben sana
Ömrüm dediğim
Gün ölmeyi seçtim;
Bu yüzden açamıyorum
Gözlerimi aşka
Biliyor musun?

Her lakırdın şu gönlümü hoş eder;
Mest eder benliğimi bir hoş eder.
Gül çehren açtırıyor gamzelerini,
Salar aşka beni bir Mecnun eder.

İstemem başka kimseyi görsem bile,

Nemrut'un ateşi tutuşturur güzelim bizi;
Gökyüzünün çatısının,yıldızların altında.
Bir çift yanık yüreğiz ikimiz güzelim;
Sevdayı devşiririz coşkun bağrımızda.
Bazen Asi'nin başından kopan fırtına;
Yahut Firat'ın kolllarında çağlayan...