Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Üç harfti oysaki âşk ve tek hece,
Anlatmaya alfabe bir türlü yetmedi.
Esamesi okundu,dillerden dilllere,
Her lisânda yazıldı,içtenlikle elbet
Diller söylemeye kâfi gelmedi.

Kalbimi açamam başka birine,
Durulmaz hasretimsin benim.
Koşup gelsen bıkmadan bana,
Aşkımı ayağına sererim senin.

Güneşi açtırırım inan yanağında,

Aşk külli cüzümde soyuttur;
Soyut aşkımı somuta çekersen,
Soyut aşkta taht kurar tacımı takar,
Seni ebediyyen terkederim bilesin.
Sen bu sözümü kulak ardı edip de
Aman ha sakın!Zümrüt-ü Zülâl

Eğer cümlelerin ucu sana dokunuyorsa;
Yazmak istiyorum ismini satırlarca.
Okşamak dizeleri başak sarısı saçlarında;
Gül benzini aydınlatan Ay ışığının şavkıyla.
Ve pervasızca,nihayetinde sorgusuzca,
Okumak istiyorum seni dolunayın altında.

Ne olur ne olur
Bakma gözlerimin içine öyle,
Yakma ne olur kâlbimi
Sıcacık sevginin ateşiyle.
Bakamam eğerim
Gözlerimi ayaklarının önüne.

Yürekler âşık olunca
Şiir susuş olurmuş.
Aynı ritim ateşiyle ısınanların
İfadeye ihtiyacı yok,
Yürek tutulması olurmuş.
Aşk cümleyi susturur,

Hamdolsun ki ,o Alemlerin Rabbine!
Bu geceyi sundu Habibi Hz Ahmed 'e,
Miraç eyledi o günü hem gök kubbe,
Hem de yeryüzünde Muhammed'e!

Aşk ile yürüdü Hz Resul-ü Habibullah,

Aşk soyut kavramdır;
Amma ve lakin en buhranlı,
En yakıcı duygudur.
Her neye aşık isen,
Sevilen yahut neyi seviyor isen.
İilahen öldürür nefes nefes,

Seninle revan olalım mı,
Yaylada ayranlanalım mı?
Çinko kasede göz göze bakışıp
Sergimizi açıp çimlerin üstüne
Dolunayın güzelliğinde bu gece
Uzanıp yıldızlara bakarken

Geliyorum yürüyorum,
İlerliyorum yüreğine.
Kim ne derse desin,
Umrumda değil kime ne?

Boşver gitsin lafımızı etsin,