Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Ne dünüm oldu güldüğüm
Ne bugünüm gülüm.
Hepsi yalan oldu yalan gülüm
Tükettim gençliği bitti ömrüm.

Eller ne bilsin çektiklerimi

Işıl ışıl mercan tanesi gözleri,
Yüregime inci tanesi her biri.
Armağan vermiş Mevla sizi,
Yasemen kokuyor gamzeleri.

Ömrümüze bahşeylenen hediye,

Demini almış katran karası geceler,
Saat tam on ikiyi vurduğu yerde,
Gamlı yüreğim üzgün süzülür bi çare,
Zaman hangi dakikayı vurur bilemem kadranda.

Şimdi yapayalnız belki aciz sefil

Yaşadığımız o yılları
Silemem ki bir saniyede
Buruşturup atamam yâr
İstesemde tek seferde.

Ne olur kal dur bırakma

Meydana gel de sözün söyle
Söylemeyen ağız dil ağlasın.
Aşıksan vur curanın perdesine,
Yüreğinin bam telleri çağlasın.

Bura dedem yoludur göresin,

Açtırma bana kutuyu aman
Söyletme kötüyü of aman
Senden ne köy olur kızım
Ne de kasaba inan.

Afroditim geziyor sokakta

Daha on beş yaşındaydı Mehmet'imin her biri,
Top yekün ant vererek kınaladılar avuç içlerini.
Akşam kızıllığını bir daha görmemeye ahitleştiler,
Çanakkale'nin kâlbi biziz diye çığrışarak
Yükselerek gökyüzüne fezayı dolaştılar.
O gün saf saf olup nefer nefer ilerledi yüzlercesi,

Birisinin canı olmaktan daha güzel ne var;
İçinde canı da var,an da var,anıları da var.
Eğer size canım dediyse birileri,
Siz onun hem an'ısınız hem anı'sısınız
Hem canısınız...
Seviyorum demesine yok mahal;

Mahvoldum elinden fazla zorlama
Dönerim sırtımı çeker giderim.
Sen bu cihanın padişahı olsan
Bakmam yüzüne çeker giderim.

Güneşi verip elllerime seriversen

Oy göğsüne sar beni!
Yar düşünde gör beni.
Kesildi mecalim ölüyorum !
Yar sinene göm beni.

Aşamam oy dağları,