Halide Köksal Şiirleri - Şair Halide Köksal

Acısıyla tatlısıyla
Geçip gidiyor seneler
Puslu anılarda
Demlenirken hüzünler

Gönül izbesinde

Sevda denizinde
Dalgalar vurur dibe
Vurgun yedirir
Umudu kalmamış kalbe

Eşelenir durur

Yaşarken bir volkan oluşur içimizde
Nefeslerimiz tutulur özlemin mateminde
Yaşlar akar anıların gölgesinde.

Akıp giden zaman mechule sürükler
Bir türlü yakamızı bırakmaz kader

Güneş bütün güzelliklere doğsun
Kötüler karanlıkta boğulsun...

Barış dolu bir dünya özlemiyle,
Mutluluklar bizim olsun...

Kaç mevsim geçti kim bilir üzerinden
Hiç bir haber yok
Gdip de dönmeyenlerden

Çocuklar oynardı
Her gün bu kapının önünde

Kaç mevsim geçti kim bilir üzerinden
Hiçbir haber yok
Gidip de dönmeyenlerden

Çocuklar oynardı
Her gün bu kapının önünde

Düşlerde kaybettik benliğimizi
Uçurumun dibinde bulduk kendimizi
Uyandık çığlık çığlığa
Derin uykulardan
Kurtulamadık yıllar yılı
Dipsiz kuyulardan

Dağ doruklarında
Sarp kayaların arasında
Yaşarım sevdamı
Kendi başıma.

Adım Asuman

Bütün mutluluklar uzaklarda kaldı
Rüyalarımızın bile bir tadı vardı
Uyanırdık annemizin sesiyle
Uçardık sevinçten gökyüzünde.

Kanatlarımızı kırdılar

Acı ekmeğimiz aşımız
Sevda hicran yaramız
Dost arıyoruz dost
Dostun olmadığı yerde.

Hani nerde sevdiklerimiz