Aşamam karlı dağları
Çok uzak gurbet yolları
Ayağımda prangalar
Yüreğimde hüzün var.
Kimseden görmedim vefa
Sevdanın göç yollarında,
yarınları olmayan hayallerin esiri olurken,
kavruk özlemlerim düşlerde hayat buldu.
Tüm yaşanmışlıkları savurdum,
hüzzam şarkılar eşliğinde uçurumlardan.
Sevenlerin kaderidir terkedilmek
Sevilseydi elbette edilmezdi terk.
Hüzün gözyaşları akıtır seven içine
Özlem yağmurları yağar yüreğine.
Sildim vefasız dostlarımı
Yıl yorgunu yüreğimden
Gözyaşlarımla birlikte
Bir bir düştüler gözümden.
Kırık dökük bir sandalla
Mutluluğun resmi yok hayalimde
Derinlerde kaldı belki de yüreğimde
Gelgitler yaşıyorum
Silinmedi mazinin izleri bir türlü beynimde.
5 Ocak 2013
Puslanan yarınlara umut ışığı yakmak
Nefeslere bir yudum sevgi aşılamak
Hayat iksiri gibi diriltir canı yeniden.
Var gücümüzle
Nefes alıp nefes verdik
Güz yaprağı gibi sarardı bütün güzellikler
Düştü dalından sızılı bir veda ile
Mahkum edildi ölüme, onca yaşanan değerler
Gömüldü toprağa, dirilmemek üzere.
28 Temmuz 2013
Demir attım uzak denizlere
Soldu düşlerim azap çemberinde
Kangrene dönüşen yaralarım
Son bir darbe vuracak ömrüme.
25 Mart 2015
Eksiliyor gün be gün nefeslerimiz
Yıldırım hızıyla sona yaklaşıyor ömrümüz
Sarıp sarmalayıp paket edecekler
Toprağı üzerimize örtecekler
Bir iki damla gözyaşı döküp
Sonra unutup gidecekler.
Şiirler yazılır hep baharlara
Hüzünler kalır sonbahara
Dökülür hazan yaprakları
Yenik düşer eylül rüzgarına
Ayrılık mevsimidir sonbahar
Sağlıkla geçecek uzun yıllar dilerim.
Mustafa yılmaz