Halide Köksal Şiirleri - Şair Halide Köksal

Sakın dost sanmayın bu dünyayı
Görmedim içinde hiç vefayı
Dost diye tutunduğum o dallar
Ellerimde kuruyup kaldılar.

Yar diye sarıldığım bedenler

Aslında her yaşam ayrı bir öyküdür...

Yaşamın bir devresinde,
yıkılıp yerle bir edilmeye çalışılan onurumuz,
belki de, başımıza buyruk ve soluksuz yaşantımızın,
bize biçtiği hüzün gömleğidir...

Aşk sığınaklarında kaybolur hayâller
Geçit vermez vuslata
Hoyrat esen bir rüzgar
Örümcekli düşler yorar insanı
Uçuşur gökyüzünde hasret kuşları.

Mutluluk içinde yaşarken bizler
Saplanır sırtımıza paslı bir hançer
Derin göçük başlar içimizde
Kör bakar gözlerimiz bütün güzelliklere.

Hayat çarkında döneriz hepimiz

Unutulmazlarımdasın
Gelmesen de
Dünya gözüyle
Seni görmesem de
Her an aklımdasın

Esaret yaşarken prangalı ruhumda
Özgürlüğe uçtum kelebek kanadında
Zindan gecelerde sitem ettim maziye
Ömrüm bitti hasretin yanık buğusunda.

26 Ağustos 2014

Her şey çok güzel olacak
Güneş bütün güzelliklere doğacak
Kötüler kendi karanlığında boğulacak
Barış dolu bir dünya özlemiyle
Mutluluklar bizim olacak.

Hani beklersin ya uzaklardan gelecek birini
Gözlerin dalar gider ya boşluğa
İşte o anda düşersin yalnızlığın girdabına
Kıyametler kopar ruhunda

Özlemin alazında yanar için

Acının zifirisini yaşatır vedasız gidişler
Ölüm buna eş değer, belki de daha beter.
Ölmekle yok olur bir can bu evrende
Tekrar başlar bir hayat ötelerde.

Onun yokluğunu bilerek yaşamak

İç huzur
ne kadar önemliymiş
meğer.
Ruhum dinginleşti,
İçime bir coşku geldi.