Halide Köksal Şiirleri - Şair Halide Köksal

Hangi hoşlukların kırıntılarıydı bize kalanlar
Teselli oldu acılarımıza bıraktıkları hatıralar
Timsah göz yaşları döktüler veda ederken
Bizim içimiz yangınlardaydı.

Dış dünyaya kapattık kapılarımızı

Yenik düştük korkularımıza
Yıllarca yaşadık
Bir sis perdesi ardında

Cesur olamadık
Hayatın zikzaklı yollarında

Bazen gelecek korkusu sarar içimizi,
titretir benliğimizi...

Yalnız kaldığımız zamanlarda
ince hesaplar yaparız,
hatalarımızla yüzleşiriz,

Mor dağların ardında
Bir gün gelirsin umuduyla
Bütün şiirlerimi sana yazdım
Kara gecelerde

Yüreğimi yakan hasret çığlığı

Sen her gün gününü gün ederken
Ben ölüp ölüp dirilirdim adı konmayan hasrete
Sevda sızısı çekerdi yüreğim, umutlu bekleyişlerle
Kor gibi yanardım hicran ateşiyle gecelerde.

Hasretle beklerdim günlerce yolunu

Gün gelir anılar da gömülür,
duygular da körelir.

Yıllarca göz nuru gibi saklanan resimler,
sararmış mektuplar yakılır
alev alev,

Tutsak kaldın yüreğine
Engel tanımadın kendine
Her zorluğa göğüs gerdin
Hep kendinden ödün verdin.

Sen hala sevda peşindesin

Ah ninem,
Yüzündeki çizgiler anlatıyor
Yaşam savaşını
Derin bakışlarında gizli
Çektiğin onca acı
Gözlerinden okunuyor

Onur savaşı veren güçlü yüreğimiz,
''pısırık'' kelimesiyle lanse edildi.
Geçmişin buğusunu taşıyan hüzünlü gözlerimiz,
Sarp kayalarda huzur aradı.
Kimsenin ulaşamayacağı, kimsenin dokunamayacağı...

Karanlık gecelerin koynunda
Beklemek zordur gelecek birini
Umudunu yitirmeden
Beklersin dört gözle sevdiğini.

Katre katre erirsin