Halide Köksal Şiirleri - Şair Halide Köksal

Kaçmak çare değildir tutulursan aşka
Bu sevgi deryasında sakın suçlu arama
Kahrından ölsen girsen de mezara
Bulur seni sevdan, kaçarken kuytulara.

Acılar yaksa da bağrını, unutsan da mutluluğu

Kasırgalar estirirken yüreğin yüreğimde
Hücrelerime kadar işledi
Büyük sevdan

Hasretin yakıyor bağrımı
Geliyor kervan

Kuşatılan yüreğim
Kan revan içinde
Bitirdi sevdan beni
Günden güne

Hayâller kuruyorum

Bazen bir dağ doruğunda
Bazen karanlığın esaretinde
Ürkek bir serçe gibi
Kalakalırsın hüzünlerinle

Gözlerinden aksa da yaşlar

Mahkum edilmişse bir yürek ayrılığa
Fırtınalar kopuyorsa hayat limanında
Devam eder yitik yaşam acılar içinde
Döner durursun hüznün girdaplarında.

20 Ekim 2013

Yılgın zamanların yok olmuş endazesi
Gönül kafesimde mıh gibi mazinin izleri
Dönüp bakınca geçmişe
Daha iyi anlıyorum hayat nelere gebe
Yine susuyorum yüreğimin çaresizliğine

Sen hiç boğulmamışsın aşk denizinde
Küllerin savrulmamış felek elinde
Ömrün mutluluk içinde geçmiş
Zevki sefa sürmüşsün hayat selinde.

19 Eylül 2014

Maziye dalarsın sönük bir resimde
Tükenir yıllar özlem ve hasret içinde
Uçup giden zalim yıllara hayıflanırsın
Acılar bitirir seni kavruk yüreğinde.

4 Ağustos 2014

Yaşanmışlıkların içinde,
pişmanlıklarımız var,
yığın yığın…

Son nefesimize kadar,
sürüp gidecek bu durum.

Hayatın kıymetini bilmiyoruz,
Ziyan zebil ediyoruz.
Değmeyecek insanlar için,
Bir ömrü heder ediyoruz.

10 Ocak 2013