Halide Köksal Şiirleri - Şair Halide Köksal

Yine çöktü akşamın alaca karanlığı içime
Feryatlarım yankılanıyor alevler içinde
Ayyuka çıktı sesim titriyor semalarda
Fütursuzca geliyor çarparak karşıki dağlara.

Ey sevgili, gittin gideli bir haber yok senden

Yenik düştüm hüzünlere
Kıyametler kopuyor gönül evimde
Ateş düştü,
Yüreğimin ta içine
Sen gittin gideli, ruhumda zelzele.

Kararttılar dünyamızı acımasızca
Umutlarımızı bırakmadılar yarınlara
Farkı kalmadı beyazın karadan
İçimizde çöreklendi yılanlar
Utansın buna sebep olanlar.

Kaçtı kantarın topuzu
İsrail'in yok vicdan sızısı
Müslüman kanına doymadı
Siyonist İsrail domuzu

Bunca zulüm, bunca katliam

Ömrümüzün
En güzel çağında
Kapıştık mutluluk adına
Aldığımız
Darbeler morarttı gözlerimizi
Göremedik gerçekleri

Kuşatılan yüreğim
Kan revan içinde
Bitirdi sevdan beni
Günden güne

Zifiri gecelerde

Yaşadıklarımız mıh gibi çöreklenirken içimizde,
ellerimizdeki kirler göründü sadece.

Ruhumuzdaki gam yüklü kervanları kimseler görmedi.
Çölleşmiş hayallerimizin,
doyumsuz ihtiraslarımızın faturası,

Her birimiz düş kurarız
Zaman dilimi içinde
Kayboluruz düş kurarken
Geçmişin çöplüğünde

Savururuz anıları bir bir

GELGİTLER ÇIKMAZINDA

Yenik düştük zamana
Akıp giderken ömrümüz
Yalnızlık girdabında
Köreldi duygularımız

Gözlerinden yaş akar kıvranırsın acı ile
Ecel terleri dökersin yattığın ölüm döşeğinde
İhanetlerin gelir aklına, pişmanlık duyarsın
Yüreğinin kıyısına vurur söylediğin yalanlar.

Tıpkı çöpleri getiren azgın deniz dalgası gibi