Uzak bozkırların, çınlayan at nallarında,
Tarihin izini sürer yüz binlerce dava.
Köklerimizde saklı, ulu bir söz, bir yemin,
Turan’ın ateşiyle çelikleşir her yürek, her emin.
Tuna’dan Orhun’a, yedi iklim, dört bucak,
Ateşler söner, ses susar
Yitmiş zafere kapıldım
Göğün hüznünde bekler yar
Turan sevdasıyla yandım
Kopuzda sızlar eski ses
Altayların bağrından bir güneş doğar,
Oğuz’dan miras kalan kutlu bir ışık.
Asırları delip geçen bu çelik ses,
Tarihin kalbine vurur, Türk’ün mührü elbet!
Yiğitlerin nefesiyle dirildi bu toprak,
Yüce dağlara, uçsuz bucaksız göklere,
Ezelden yazılmış bir destan gibi bakarım.
Kanımla mühürlüdür vatanın her köşesi,
Türk’üm ben! Ruhumda ateş, yüreğimde zaferim!
Bin yılın yankısıdır her çağlayan nehir,
Bozkırda yükselir bir ulusun sesi,
Geçmişten gelir ataların nefesi.
Kılıçlar parlar ayın altında,
Türk'ün izidir bu, tarihe kazınmış aslında.
Gök kubbede yankılanır töre,
Vardı ilkin su, karanlık ufkun derininde
Ses yok, iz yok, yalnız Kara Han’ın gözlerinde
Yalnızlığın sızıyla tutuştu onun yüreği
Ak Ana belirdi, titretti sonsuz suyun yüreğini
Dedi “Yarat!” ve tekrar daldı o uçsuz maviliğe
Ay yıldızlı bayrağın gölgesindeyiz,
Tarihimiz destan, şerefimiz temiz.
Kızıl bir şafakta, Turan'ı özleriz,
Türk'ün bileği bükülmez, biliniriz!
Alparslan'ın ruhu dolanır dağlarda,
Gece çöktü üzerime, siyah kabusların arasında sen,
Beyaz at çalınmış, yalın ayak karşında ben,
Sahil bakışlarına seyre dalmışken
ve meltem saçlarını okşarken,
Koştum sevda havliyle.
Gün çökmüş yollarıma,
Parke taşlarda ayak seslerim,
Karşımda karlı Kestel,
Üzerimde yüzünden bulutlar,
Tenimde gözünden yağmur tanesi,
Sel kıyamet yanımda sen.
Yemin olsun Türk’ün Şanı
Yemin olsun yüce dağlara,
Göklerden, yerden süzülen neme;
Canı feda her Türk’ün arkasında,
Türk’üm ben, Türk’üm ben, yemin olsun ebediyeme!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!