Gürkan Aykut Şiirleri - Şair Gürkan Aykut

Göklerde yankılanan ezgilerin izinde,
Ataların nefesi saklı her an, her sözde.
Rüzgârın uğultusunda dirilen o ruh,
Baş kaldırır zorluğa, dağları sarsar önde.

Toprağın kuytusunda saklı bin destan,

Fotoğraf önümde cansız bir sükut,
Ya ardındakiler,
Güzel olan sığar mı bir kareye,
Güzel olan andı, yağan kar,
Dökülen yağmur, ıslanan yuvası gözlerin
Ne varsa ne yok bir bakışa,

Bugün yaşadığım en kötü gündü,
Şen kahkahalarla karşılayan şu ağaçlar, beni hep güldürürdü,
Papatyalar kulak arkamda sevinçle çığlık atmak için
Tek sıra halinde dizilir, dimdik beklerlerdi.

Rüzgar koca bir dağın ardına saklanmış,

Bugün, en acı günüm diye kazındı hafızama;
Oysa dallarına kahkahalar gizleyen ağaçlar,
Ne çok güldürürlerdi beni eskiden.
Papatyalar dizilirdi kulak arkamda,
Sevinçten çığlık atmak için sıralanır,
Dimdik beklerlerdi.

Dur gitme can, daha yeniyim buralarda,
Hem nasıl olur, nasıl sıra gelir bana?
Daha şu karşıdaki çınarın kuru yaprakları yok dallarında.

Durgun sular, berrak değil, derinliğinde gizli bir ah
Unutma geçmişi, gel yanıma, bir adım mesafe kadar yakın
"Ne oldu?" diye sorma, sükûtun kılıcı keskin
Bakışlarınla dokun, dokunamadan yaktığın yaraya
Uzak değil, uzaklığın kendisi bir hicran atlası.

Yıldızların yüzü soğuk,
Güneşin alnı terli,
Dağların bükük beli,
Dünya yükü ağırdır belli.

Gelip geçsin zaman,

Bir sevda var, kökü arşa değen,
Toprağın derinliklerinde yankılanır.
Rüzgâr, sırrını taşır boşluklara,
Kim bilir hangi nefesle yazıldı bu yemin?
Ergenekon’da eriyen demirin öfkesi,
Altaylardan gelen sesle birleşir,

Hangi akşamlar gelip geçti,
Bir sabahın ufkunda gülüşmeleri manzaralamamışken henüz,
Bakışmak denen eylem bir an olsa gözlerimden düşmemişken,
Koca bir metropol sindirmeye çalışıyor seni,
Tozlu,paslı, biraz da yağ kokusu bulaşmış senin oralıyım dediğin diyarlarda,
O kurulan kocaman kocaman hayallerle mücadelem, Eğik kalmalarım, diz çökmelerim, öpmelerim o tanınmadık mechul elleri.

Karış karış memleketim,
Her köşesinde pusuk geçmişim.
Şu köşede çocukluğum,
Şu okul yolunda ayakkabı eskilerim.

Omuzlarında dağlar kadar yük,