Gülşen Destanoğlu Şiirleri - Şair Gülşen ...

0

TAKİPÇİ

Gülşen Destanoğlu

ateşe değen parmağının yangısını
küçük bir kesiğinin acısını unutamaz da
diri diri yakılanı
oluk oluk akan kanı
kanıksar insan / her nasılsa

Devamını Oku
Gülşen Destanoğlu

Bu gece de sarhoş olacağım.
göğsümün coğrafyasında
büyüyecek yine aynı korku...

Biliyorum,
düş uzaklığından sesleneceksin

Devamını Oku
Gülşen Destanoğlu

babamı büyütüyorum şimdi içimde
yarım , eksik ne kalmışsa geride
gölgesi bile yetermiş anladım
an-la-dım iliklerime kadar üşüyünce...

Devamını Oku
Gülşen Destanoğlu

Bahçeleri ben çiçeklerim
Sen gözlerini getirsen yeter...

Devamını Oku
Gülşen Destanoğlu

hiçbir baltaya sap
hiçbir genel geçere saf
olamadım

ne bir sıfatı tamladım
ne bir yalana sığındım

Devamını Oku
Gülşen Destanoğlu

gittiğinden beri
kaç kere devindi dünya
deniz uzattı elini
aya
ben de sana

Devamını Oku
Gülşen Destanoğlu

evvelden emekçiydi adı
elinde çekiciyle /dünyanın
çıkmış çivisini çakardı

tek yumruktu
meydanlarda kızıl dalgalanan

Devamını Oku
Gülşen Destanoğlu

Kime sorsanız
onu arıyordur

kimi buldum sanır
elindeki yanılsamayla avunur
kimi deli gibi çalışır

Devamını Oku
Gülşen Destanoğlu

bu nasıl bir açlıktır
ademle havvadan kalan

nasıl bir elma merakı bu
gittikçe /iştahı maymunlaştıran
...

Devamını Oku
Gülşen Destanoğlu

Aşk
bir arenaydı...

Ben,
maviye hasret;
grilere tutsak

Devamını Oku