ateşe değen parmağının yangısını
küçük bir kesiğinin acısını unutamaz da
diri diri yakılanı
oluk oluk akan kanı
kanıksar insan / her nasılsa
Bu gece de sarhoş olacağım.
göğsümün coğrafyasında
büyüyecek yine aynı korku...
Biliyorum,
düş uzaklığından sesleneceksin
babamı büyütüyorum şimdi içimde
yarım , eksik ne kalmışsa geride
gölgesi bile yetermiş anladım
an-la-dım iliklerime kadar üşüyünce...
hiçbir baltaya sap
hiçbir genel geçere saf
olamadım
ne bir sıfatı tamladım
ne bir yalana sığındım
gittiğinden beri
kaç kere devindi dünya
deniz uzattı elini
aya
ben de sana
evvelden emekçiydi adı
elinde çekiciyle /dünyanın
çıkmış çivisini çakardı
tek yumruktu
meydanlarda kızıl dalgalanan
Kime sorsanız
onu arıyordur
kimi buldum sanır
elindeki yanılsamayla avunur
kimi deli gibi çalışır
bu nasıl bir açlıktır
ademle havvadan kalan
nasıl bir elma merakı bu
gittikçe /iştahı maymunlaştıran
...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!