bilmeye çalışmakla geçti
ömrümün bahar iklimi
bir çiçeği olsun koklayamadım
düşünmeden ismini
bir tene dokunamadım
uyandım...
gece yarısıydı
umuda sarıldım korkuyla
buz gibi
kaskatıydı
handiyse yarım asır oldu
dalından düşeli/ o kocaman yüreğin
gittin gideli
kelimeler yetim
şiirler sessiz
sen
herşeyden bihaber
güya ilim öğrenen
elinde kolası
cebinde malborası
'dene yanıl
yine dene
yine yanıl
daha iyi yanıl'
olursa şiarı
bilsen ne zor
cebinde/uydurulamamış
bir tomar anahtarla
kilitli bir kapı önünde
böyle/ karanlıkta
el yordamı debelenmek
promete'den mirastı
düzenin özü
insanlık evrilmeden gelen ateşin
kül ve dumandı
karanlık yüzü...
onun da elleri vardı
tamam belki biraz kirli
temizlemekten hayatın tüm pisliklerini
herşeye rağmen demek için belki...
şuh bakmasa da hiç
bir şeyler ölüyor içimde
her gün bir cenaze var yüreğimde
cenin bile olamamış hisler
yitiyorlar birer birer
adı konamamış
ateşe değen parmağının yangısını
küçük bir kesiğinin acısını unutamaz da
diri diri yakılanı
oluk oluk akan kanı
kanıksar insan / her nasılsa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!