Gülşen Destanoğlu Şiirleri - Şair Gülşen ...

bir gün ver sadece
sorgusuz
sualsiz
öylesine

Oyna benimle

ben hala
"al misketlerini" der gibi küsenlerdenim
bundan işte
gözlerindeki çocuğu bunca sevmişliğim

'elma dersem çık
armut dersem çıkma'


saklanıyorum boşlukta
boşluğumda bir ana

iki ayağı üzerine kalktı
ilk iş doğaya saldırdı

doğa
doğasını hep hatırlattı

sen
herşeyden bihaber
güya ilim öğrenen

elinde kolası
cebinde malborası

'dene yanıl
yine dene
yine yanıl
daha iyi yanıl'

olursa şiarı

bilsen ne zor
cebinde/uydurulamamış
bir tomar anahtarla
kilitli bir kapı önünde
böyle/ karanlıkta
el yordamı debelenmek

promete'den mirastı
düzenin özü
insanlık evrilmeden gelen ateşin
kül ve dumandı
karanlık yüzü...

onun da elleri vardı
tamam belki biraz kirli
temizlemekten hayatın tüm pisliklerini
herşeye rağmen demek için belki...

şuh bakmasa da hiç

Altı kurak yıl geçti
tek damla yağmur yok
Kibele hamile o günden beri

Altı kurak yıl
tek meyve vermedi