Bir iklim yaratmıştık yitik masalkuşları için
Kuş seslerine hasret ülkemde
şarkılar söylesinler diye...
Yiten her bedende biraz daha sustu ezgileri
Kalan bomba sesleriydi kanayan ellerimizde...
ne zaman bir limana
demir atmaya kalksam
yeni çıkmış oluyor
kıran kırana bir savaştan
bir gündelikçi sabrıyla
sen/iklimime aldanıp
kapımı vakitsiz çalan
ben/hanidir kendimden bile firarım
zahirim yalan
...
kafkaslara diken batmış
kanı okyanus ötesinde akmış
insani damarı kabarıp kan ağlamış
doldurup gemilerine
otu
keşke insan
hafızayla birlikte
sindirim sistemini de
alsaydı balıktan
o zaman belki
kimse ölmezdi açlıktan
akla mantığa muhalif
bir eylül sonu çıktığım
devrim yolunda
iç karışıklığıma rağmen
yürüyordum umutla
şimdi acele etsen de
sonra çocuk kalsaydım diyeceksin...
ne kadar dirensem de bilinenlere
yine de
kurallarla
kaidelerle büyüyeceksin oğul
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!