Gülden Işık Şiirleri - Şair Gülden Işık

salıncak izlerinden belliydi
ağaçlarının mutluluğu
büyüdüğümüzü seyrederek
hürdüler alabildiğince.
gölgelerde annelerimizin
şen kahkahaları çınlardı

Kendine dikeni verip
Ellere gülleri derme.

Güvenin belini eyip
Umutsuz yollara girme.

anı salıncaklarına yatırdım yüreğimi
gün yirmidört saat
umut türküleriyle sallıyorum.
bir yanda avuntu rüzgarları
bir yanda katı gerçek
çaresizliğine bakıp ağlıyorum.

Aşkı anlatmak zordur yaşanırken yaşanır
Gülleri kanatsa da dikenleri okşanır
Derde salar başını sonunda şifa yoktur
Yine de gönül çeker aşkla acı budanır.

nice düşleri attın Balkaya’sından.
kurtulmak isteyenleri girdaplarına gömdün.
uzak bakışlarının menzilinde,
ağlayan nice gözleri,
bıraktın Fener yolundaki zamanlara.
gülen yüzleri göstermiyorsun artık,

Bir parça izin kalmıştı
İçimin kuytu köşelerinde saklı.
Ara sıra kırgın nağmelerde hatırladığım
Ayrılık türkülerinde ağladığım.
Pamuk ipliğiydi hayatımdaki bu izler
Yaşamımın neşesiydi.

sensiz
yakılmayan sobalarda birikmeyen kül olurum
sensiz
uyanmayan sabahlarda demlenmeyen çay olurum
sensiz
yürünmeyen ormanlarda uçamayan kuş olurum

bir pırıltı düşmüş
mor halkaların gözlerine;
unuttuğu günaydını hatırlamış.
umutlar tutunmuş
yüzü gülmeyen gecelere;
belli ki yürekte aşkı yakalamış.

selametin rotasında büyüyen
ufkun gözlerindesin..
merhabaların geceyi beklerken
o gözler seni izler,bilirsin..
yalnızlığı sever duruşundaki gurur
yıllar eskimez aynalarında..

varlığını
yokluğunda anlayacağım
bu belli
yakınlığındaki uzaklığım
ne ki!
nerde ne yapıyorsun