Gülden Işık Şiirleri - Şair Gülden Işık

günbatımının hüznünde bir yürek,

ufkun bilinmezlğine dalıp giderken,

bir el sanki ona dokunmakta.

Duygular içinde gizli
Gizliydi ezilmişliği.
Söylenen dizeler içli
İçliydi söylemediği.

Sabrı tükenecek bildi

hiç unutmam hatırlarım kerpiçten duvarını,
erik dalları sarardı her mevsim kollarıyla.
çardak altında muhabbetin şarkısı,
çınlardı anne kahkalarıyla.
çiçek kokuları renklerin cümbüşünde,
gözü kulağıydı baba sevgisinin.

adını,''işte bu ATATÜRK'' denildiği
ilk günden beri biliyorum.
biliyorum boğazını düğümleyen
düşman gemilerinin
kan rengi sularında
nasıl boğulduklarını.

yüreğim...mutlu şarkıların ezberini
henüz yapmadı.
denizimde yorgun dalgalarım
daha kıyıya varmadı.
geceler de yangın yerlerinde
güneşim de doğmadı.

Herkes bir şeyler alır
Bir sürü parayla.
Ben yalnızlığımı satıyorum
Alan var mı? .
Hem de bedavaya! .

işini,eşini,sevdiğini,
kötülüğünde de seven.
havada,karada,
olanları,olacakları,
gözü kapalı gören.
hayalde,gerçekte,derinlerde,

Zonguldak!
seni gittikçe kaybediyorum bulmak istediklerimin içinde
gittikçe uzaklaşıyor yakınlaşmasını istediğim özlemlerim
hiç mi hevesin kalmadı?
hiç mi konuşmak istemiyor suskunluğun ki, kıyılarına sere serpe uzanamaz olmuş anıların
yüzünü tırmalar olmuş bahçelerinde oynayan çocukların

sıkı tutma bu kadar
inadın dallarını
bu kadar fazla sevme
yalanın dünyasını

güllerde gonca kadar

mişli geçmişin öyküsünde;
kömür tüten vagonlar geçerdi bu raylardan...
sarı şapkalı,gözü sürmeli işçiler geçerdi peşi sıra.
yükünü almışlığın sevinciyle,
bir başka öterdi limandaki gemiler.
simitçisi bir başka seslenirdi,kısmetinden.