Gülden Işık Şiirleri - Şair Gülden Işık

Zonguldak her şeyimsin hatıranda gezdiğim
Anılar yumağının ipinde olduğum sen
Aşkımın çiçeğisin yeşiline dizdiğim
Kömürün karasında umudu bulduğum sen

Çilekeş kaderdesin gülmez oldu hiç yüzün

heves çaldım dallarından
gamı saldım parklarından
nice geçtim yollarından
çocuk aklım adam oldu
sende ömrüm sefa buldu

sana ne zaman şiir yazmak istesem
cümlem dara düşüyor Zonguldak!
hecem üşeniyor..

biliyorum ki
kömürün kara..

salıncak izlerinden belliydi
ağaçlarının mutluluğu
büyüdüğümüzü seyrederek
hürdüler alabildiğince.
gölgelerde annelerimizin
şen kahkahaları çınlardı

her duygu var içinde kapanmayan yarasın
uzaktayken özlenen kavuşmayan o yarsın
gam çekmenin yükünde taşınmayan efkarsın
kurduğu cümlelerde sözü yalan Zonguldak

gün yarına hevesli bugün dünden yorgunsun

birine güvenirsiniz
içinizi dökersiniz
hoooop
birde bakmışsınız ertesi gün o anlattığınız
konusu geçenin dilinde hesap sormaya dönüşmüş
incinirsiniz

Küllerimin içinden yeniden doğacağım
Zaferin ateşini bu sefer yakacağım
Bedeline razıyım madem ki istiyorum
Yüce dağlar ardından yolumu bulacağım

Özgürlük sevinciyle çalınacak sirenler

Düşünceyi özgür kılın
Dilleri de susturmayın.
Dostlukların yollarına
Bentler kurup kapatmayın.

Çıkarlara kul olmayın

dün akşam..
çocukluğumun kıyılarında gördüm seni
oyun yerlerinin eteklerinde
yalnız başına
pürneşe dolanıyordun.
göz kırpıyordun;

ATIŞMA
şiir sıkıntı belası
yürekte pasın cilası
olur mu ki daha hası
gözünü seveyim şiir/ Gülden Işık