Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Gülebiliyorsan?
Kazanabiliyorsundur bu hayatta
Çünkü neden sen ağlarken

Sevgiden geriye filizler kalırken,

Tomurcuklanmış yüreğimin tenhasında,

Her insanın hayatında
bir "keşke" vardır,
tıpkı benim de olduğu gibi.

Çiçek koy odama,
Tenin gibi yumuşak olsun. Ve en vahşi pembeleri, Yatağıma boydan boya ser... Ben düşlerdeyim,
Çıkmaz sokağın tenhalarında, Ellerim, hayalini tutar.
Bilmelisin, anlamalısın... Yetmez uzaktan dokunuşların. Bölük pörçük rüyalarım, Boğar beni bilinmeyen azgın sularda, Geceme düşen ateşin,

Dünyaya geliş sebebimi bilmem diyor

"Bedduasızca!"
Sana meftun
Ne çok yağmışım yine sana
Ellerine gözlerine

Farklılık…

Ve artık,
türküler kesmiyor beni.
Yüreğim, sensizliğin cenk meydanı.