Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Sahi…
Gördüğüm deniz miydi,
yoksa gözümün ucu bucağına sığmayan
o uçsuz mavi mi?

Maviden sevgi olsun,
Senden benden herkese,
Yüreklerde sevgi dolsun,
Dünya cennetini bulsun.

... Ve dedi kadın,
Bak ne kaldı senden bana,
Üzgüleri bıraktın senden kalan,
Silmekle meşgul olduğum acı mısralarından.

Nedendir acaba?
"Sensiz gülemiyorum" der
papatyam.
Canı gönülden olmayan sevgilere,

Sancılı zamanların karanlık penceresine
Umut ümitli yüreklerden doğar.
Unutturan unutulan ihmallere
Ölümün meydan okuyan korkutan korkuları...

Ağlamaktan ne anlarsın sen,
İnsan yüreğide ağlar.
Gülen dudakları susar,
Konuşmaz yürek üşüdükçe,

Mecnunu Biz Olduk

Gözlerin göğün mavisi ile birleşince,
Anlatmaya sözcükler yetmez!
Dillere destan hangi tabloyu söyleyeyim sana?
Denizin mavisine sığınmaya gerek var mı?

.... Sen
Meşk eyle kalbinle elifin                 önünde,
Huşu içinde meşk eyle,
Ruhaydınlığınla eğilsin boynun boylu boyunca...

Mevsimler, zamanın el üstünde taşıdığı değerli yüküdür.
Umut ise hayallerin devam eden baharıdır.
Uyanıkların sık sık gördüğü rüyasıdır.
Sevgi