Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Ne zordur,
sustuklarını yazmak isteyip de yazamamak...
Anlatmaya çalışmak,
haykırmak isteyip de

Ve sen
Taklitçi olmadan
Her zaman kendi ışığınızı yansıtın,
ödünç alınmış ışık sönük kalmaya, mahkumdur..!

5.11.2019

Kendinize
öyle bir aşk seçin ki;

Yavaş yavaş kesiliyor sesler
Gök kupbede bir seda bırakmak gerek azizim.
Benim sesim senin sesin illede aşkın sesi...
Gök maviye uzanan bir selanın sesi

Öyle manalı manalı bakma bana,
Sanma bırakıp gideceğimi,

Azad eder mi seni
bu yürek
bilmiyorum.

Ben ne yobazlar gördüm,
Elbisesi ile adamlık arasında,
Kuşun yüreği kadar yoktu yüreği,
Yanında eşi, eli cebinde kalsın
bey efendinin,
Cakası bozulmasın diye,

Kırdım kemanın bütün tellerini,
Tıpkı yüreğimin kırılan yerleri gibi,
Müzik namelerini dinlesem de
hissedemiyorum...
Melodiler anlaşılmıyor artık kulaklarımda,

Neden şaşırdın?
Kırdığın bir bardaktan,

Herkes kadar dertli,
herkes kadar neşeli ol.
Yine de umduğun yerden değil;
geldiğin yerden sev,