Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

“Her anımı iyi ezberle,”
dedi kadın
ve sustu bir an,

Kahveye şiire ve sana hayır demedim.
Özlemimi şiire,
Yorgunluğumu kahveye,
Sevgimi sana sakladım.

Hayatın salise kadar kısa olduğunu unutma!
Hayat ne kadar değerli bir o kadar da garip.
Yaşamın gözlerimin önünden kayıp geçerken ne yaparsın düşün!

…Ve
sustum,
bilmeyenlere susmayanlara.

Öp beni, sarıl bana, sars beni.
Bana en güzel şarkıları söyle.
Çarpan kalbimin sesini dinle.
Bak sadece senin için çarpıyor,

Biliyor musun?
İnsan neredeymiş,
Düşündükçe nerede bulurmuş kendini...
Geçmişi sakladığım bir albümünde,

Kalbim yazmaya sonsuz, seninle başlıyor her harf,
Bir bakışınla çoğalıyor kelimeler,
Bir gülüşünle çağlıyor anlamlar.

Özlüyorum dedim inanmadın ki,
Ben canı gönülden dedim.
Sen canı gönülden ne demek bilir misin?
Mezcup gibi sanki,
Kalbi parçalanmış halde anlatmaya çalışıyorum,
Anlamıyorsun!

Bazı İnsanlar bir şehri güzelleştirir
Bazı İnsanlar ise yürekleri güzelleştirir
Bazıları ise ya şehri
ya da yürekleri çirkinleştirir.