Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Kadın;
Dünyanın hiçbir lehcesinde,
Yazılmamış bir en güzel şiirdir.
Bazı kadınlar da şiirin ta kendisidir.

Sana bakarken dünyanın ulaşılmaz varlığı,
Sana bakarken köhne yeryüzünün en kıymetli hazinesi,
Sana bakarken çiçekler en güzel
kokularını yayıyor.

Şşşiiitttt!
Bu kadar da güvenme kendine,
Bayım.

... Ve

Kadın dünyanın cennetidir
Kadınlar olmasa dünya cennetten bir
bahçe olmazdı..

Öylesine değildi kadın,
Gözünün alabildiği kadar güçlüydü kadın.
Doğuran, anaydı, topraktı, vatandı.
Eş, arkadaş, dost, sevgiliydi, aşktı kadın,

Bazı kadınlar vardır kendine özgü,
Saçlarını dağıtsa şiir olur.
Şiirin dizelerine ilmek ilmek işleyerek
gömülen

Geceye demiş adam,
Düşlerim gökyüzündeki yıldızlar
gibi karmaşık;
Bu karmaşa içinde yüreğime düşen ne kadınlar vardır.

Kurban olduğum diye sevdiler,
Fakat hep onları kurban ettiler.
Hiçbir zaman kıymetlerini bilmeden

...Ve ben
Kadınların öldürüldüğü,
Bir obje olarak görüldüğü,
Eksik etek diyerek küçümsendiği, bu dünyada susmayacağım.