Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Meğerse bizler hayvanlardan daha hayvanmışız,
Bir türlü insan olmayı becerememişiz,
İnsanı yakanlar,
Hayvanı yakmaz mı?
İnsana zulüm eden,
Hayvana zulüm etmez mi?

Güzel yaş almalı insan
Masal gibi,
şiir gibi,

Ey Sevgili,
Aşkın bahanesi olmaz,
Sanki hep benim istediğim olur.

Sen benim şiirlerimin derinliğini
nerden bileceksin?
bayım...
Benim şiirlerim biraz yağmur,

Seni bekliyor hayatın,
Adınızın hiçbir önemi yoktur.
Öyle deme bana karanlık bile merhametsizdir.

" Rol" oynayan olmadan,
Sadece kendiniz olun

İyiliği ve Güzelliği Sevmeyenler

Sen olduğun gibi kal…
İyi bir insan her zaman yorulur,

İyiliği ve güveni,
Şu günlerde sekteye uğratan,
İnsanlarla dolu,

Bir Kadının gülücüklerinin,
Üzerinize göz yaşı inşa etmeyen,
Adamdır asıl asil Mimar...

Kadın

Ne hutbelerin sözleriyle anlatılabilir,
ne de dar kalıplara sığdırılabilir kadın;