Fatma Müjgan Şiirleri - Şair Fatma Müjgan

Bağladın!
gönülden,elimi...ayağımı...

Git!
diyorsun hadi,
nasıl giderim...

Bunlar

Yazın son çırpınışlarıdır,

Beni

Gök yüzüne,
duaya,açılmış eller gibi...
uzatmış çırıl çıplak,dallarını ağaçlar...

estikçe yavaş yavaş,
akşam üstü,rüzgarla...

Bir,
fırtına öncesi,
pusudadır yüreğim...
Beni,
yarım kalan sevdalarda,çırıl çıplak bıraktın.

Yağamayan,
bulutlar gibi,
hüzün,
gezindi gözlerinde,

bazen,

Şarap gibi içeceksin,şu grup vakti, denizi...
Gözlerimle izleyeceksin,bu sahillerdeki gizi...
Birazdan flört edecek,
sessizce gelen gece, denizle...
sabredersen göreceksin,geceyle sevişen denizi...

Şimdi,
efendim sen oldun,
kölenim ben...

zindana,ne gerek...
tutukluyum,

Aynaya, bakmak gibiydi,
bakmak,
gözlerinin derinliklerinden,
içime...

yine de,

Bir,
şarkıya benzerdi...

her
seslenişte,
dudağında adım,

Bir,
ince hastalığa tutulmuş dediler...
Meğer,
kara sevda içten içe bitirmiş...

ilk yağmurlarla gitti,