Fatma Güven Şiirleri - Şair Fatma Güven

Şahini var,kartalı var.
Her kuşun da bir sultanı var.
Ahir ömrüme biçilmiş bir bedel,
Ödemeyede benim kudretim var.

Oltayı saldın denize,

Yangınlarda suskunluğun
Sen sustukça susarım
İçmek vardı şimdi rakıyı susuz
Sevdayı yarsız yaşamak.....
Kıtlığa düşer kelimeler kızılca kıyamet
Gömülür toprağın derinliğine umut.

Dilin varmaz söylemeye gerçeği
Susuşundan belli bilirim yar.
Kaf dağının ardı bizimkisi,
Görünen köy kılavuz istemez yar.
Bilmem ki nideyim şu feleği,
Ayrılık boynumuzun borcu mu yar?

Manşetlerde küçük çocukların`,
'İsrail`den Sevgilerle' imzalı
Bombaların resimleri yer alıyor.
Küçüğüm imzaladığın,
Sevgi bombası değil,
Büyüklerinin kan, ölüm,yıkım getirdiği,

Ülkemdeki havanın girdabında,
Eser içimde fırtınalar.
Dinmek bilmedi rüzgarım.
Sahile vurup can çekişen,
Dalgalar gibi ömrüm gelip gidiyor.
Her şeye rağmen yüreğimde

Yan yüreğim yan,
Bıçak sırtında
Geçerken yaşamın,
Neye atsan elini,
Boş kalıveriyor sonunda.
Çığlık çığlığa.........

Çocuk uykularımdan uyandığımda,
Mevsimlerden ilkbahar çiçekler tomurcuk,
Sevginin demine durmuştu asma yaprakları,
Dallarıyla sarılıyorlardı göğe uzanırcasına.
Bahçe duvarları çevrili bir sur,
Kapılar kilitlense de yalnızlık üstüne yüzüme,

Sevginin kokusunu bilir misin?
Rengi hangi renk,neye benzer?
Bulutlarla çizebiliyor musun yüreğindekileri!
Rüzgarın kokusunu alabilir misin?
Dalabiliyor musun korkusuzca
Bir kuşun ardından maviliğe?

Hüznü batırdım denizin suyuna,
Martıların kanadına astım.
Dalgalara bıraktım kederleri,
Dalgalansın köpükleriyle.
Yürek çarpması gibi,
Çarparken dalgalar kayalara,

Yüreğimde kavgalar varken,
Sevgiyi kuşanıyorum sunmak için.
Daha bir direngen inadına yaşamak….
Kimi zaman bir dokunuş
Kimi zaman bir sözcük dilde.
Kıyamette kopsa içimde;