Tükürmek lazım gelir
Çivisi çıkmış şu dünyanın bu zamanına
Tükürmek lazım gelir
İmamına papazına
Hatta insanlığın tümünün cümlesine
Yeniden doğmak yeşermek gerek
Benim komut satırım insanla başlar
Düşüncem manevi gücümdür benim
Bu süreklilik bende her zaman sabittir
Bir ses geldi
Ne hoş ne hoş
Kimine davul saz
Kimine davul zurna
Gelsinler bakalım
Ser kilimini amik ovasına binlerce acılı yürekleri nakşet üzerine
Soranlara deki
burası can pazarı kardaş
Bir sebep aradım hep
hayattan
Oysa hayat bir değil
bin sebep vermiş bana
senin varlığınla kadınım
Ez nod û heft salan berî naha
îro mirime
Nod û heft sale îro li ser axa xwe ez winda bûme
Naha dibe kû sê saldî dîsa lê goristana xada ez şîn bibim
Lê gelo diwê hûn îdî min ne kujin
Gelo diwê hûn carekdî min ne kujin lê goristana minda
Varsın yada yoksun
kimin umurunda
Eğer sen hissettirmessen seni
kim anlarki varlığını
Beyaz mavi panjurlu
dut bahçeli evim
İçinde üç canımın ötesi
her biri benim hayatım
canım sebebim
Yol gitmeyen diyarlar mesken eylenmez
İçi boş bir yürekten sevda beklenmez
Ama el uzatılır elbet
Tutmak istiyene
İnsanın biraz hüznü biraz sevinci birazda kahrı çekilebilmelidir ey sevgili
Yoksa sevgili nasıl sevgili olabilirki
En sevgili olan en büyük kahrını çekebilendir
ffo kitap derki...!
Dünyadaki bütün bayraklar,
önce masumların kanıyla yıkanmış
sonrada renklerini profesyonel bir katilin utanmaz yüz ifadesiyle yansıtmaktadırlar.
Bu yüzden hep cahil kalmış toplumlardan alırlar gücü ve cesareti;
Oysa benim güzümde birer paçavradan ibar ...
Bu benim olmalı
demekten cok,
Ben onun olmaliyim
denmesini doğru
buluyorum.