Faruk Fahrettin Özcanan Şiirleri - Şair ...

Mutlu sonlar
Mutlu anlar
Mutlu bir hayat umarız hep
Başka bir hayat
Başka bir şansımız olacakmış gibi
Oysa yok

Zalim bir zaman bir cellat doğurur vurur o cellat zamanı öldürür

Hoyrat bir rüzgar eser eserken vurur
koca bir çınarı devirir

Güneş tanıktır ay katip yalnız onlarda gizler gördüklerini

Sahili bomboş kumsalı sıcak yılışık bir aşkı bekler hercai yüreğim

Bilenmiş bıçak gibi bekliyor ihanetçı hislerim

İhya olurmu yetinir mi bilemem ama soluklanmak istiyor artık bu beden
arsız teninde senin...

Acının zamanla
Sevginin ise anlık bir muhasebesi varmış

Ondandır ne aşkın sıcak yüzü
Nede intikamın soğuk yüzü hiç unutulmamalıymış...

Ey welatêmin demek dirêj e ku te dest ji min berdane lê tenê ez nikarim jî evinate poşman bibim ku ew xatir xwestin zexf li zora min diçe.

Ey çocuk Tanrı adına ben senden özür dilerim

Tanrı’nın bile utancından saklandığı bir çağda yaşıyoruz

O yüzden bahanemiz kabahatımızdan büyüktür.

Kimin kaybolmuş başı yükünden ağır eşekleri

Kime taşırlar bu yükü kim bilir bu başı yükünden ağır eşekler

Sorulmaz sual sorulmaz ahval her biri bir alim görünümünde

Ey insan oğlu
sensin en kutsal olan
gören düşünen bilen
anladığını yapan
yaptığından haz alan

Bazen takılırım ben,
türlü türlü dünyanın hallerine

Bazende tıkınırım ben,
kusmak üzere olan bir mide gibi
insanlığın bu duyumsuz hallerine...

Tutulurdu nutkum her gün aynı saatlerde
Sarıyer’den gelecek minibüsü beklerken
Okuldan aynı azarları duyacağımı bilmeme rağmen beklerdim
O inerdi çantasını yarım omuzuna asmış
Mini eteğini biraz yukarıya seğirerek
Bakar gülerdi