Biliyorum sorsam herkes haklıdır...
Hatta oldukça emin bir şekilde bunu iddia ederler utanmadan.
Oysa haklı olanlar suskun bir şekilde çoktan ayrılıp gittiler,
kalamadılar biz utanmazların utancından...
Vurgulu bir sözün anlattığı acı kadar kifayetsiz kalıyorsun sebebini bilmeden anlamadan her belaya yürürken
Lakin yaşanmış gerçeğimin yanında ancak o durabildi bin yıllarca durmuş meğerse
oysa ben yeni görebiliyorum bunca izleri varken
Yoksa kim görmüş belaya yürürken bizi şehirler sizin olsun dağlar bize kafidir diye diye
Sılam hasretten perde çekmiş bu gece
Sabaha doğacak güneşi bekler gibi bekliyor beni
Yarama melhem gönlüme sefa olmak için
Yarına,
Ah yarına
Ertelemedik mi zaten
Hep bitmez o yarınlara
Bizim olmuş nice güzel anları
Doğacak güneşi
Mutluluğun anlamı mavi ise eğer
Çılgın bir deniz
Limansız bir gemi bizi bekler ey sevgili
Yeni limanlara varmak için
Sabah erkenden yelken açıp yola revan olmalı...
Yerleşemedim bir türlü,
ne ben bu hayata,
nede bu hayat içime.
Yanlışı yokise eğer,
o zaman kimin neden niye?
Yetmedin zaman
yetmedinya bize
ki gösterelim sevgimizi
dosta duşmana
Yetmiyeceksin zaman
Hayırdır be gönül
bizi ne tür fırtınalara kaptırdın yine
Hadi el say bizi
kendini koruya bilsen bari
Adaleti olmayacak Tanrıya
Karşılığı olmayacak sevgiye inanmanın hiç bir faydası olmaz
Bu yüzden insan kendini kutsal karanlıklara prangalamamalidir
Yoksa aydınlığa çıkmak için durmadan ölüyor öldürülüyor olacağız.
ffo kitap derki...!
Dünyadaki bütün bayraklar,
önce masumların kanıyla yıkanmış
sonrada renklerini profesyonel bir katilin utanmaz yüz ifadesiyle yansıtmaktadırlar.
Bu yüzden hep cahil kalmış toplumlardan alırlar gücü ve cesareti;
Oysa benim güzümde birer paçavradan ibar ...
Bu benim olmalı
demekten cok,
Ben onun olmaliyim
denmesini doğru
buluyorum.