Esma Özdemir Şiirleri - Şair Esma Özdemir

Bir tufan ertesi
Gönlüm
Mitolojik çağlardan artakalan
Hayat mucizesi...

Yıkıntılar arasından

Yazar değilim, yazabilirim
Ressam değilim, çizebilirim
Şair değilim, coşabilirim
Alim değilim, bilebilirim
Ayağım yerde iken uçabilirim
Uçmaktan kastım; gidebilirim

zaman...
hakim renklerinde mesafeler örülü
çıngıraklı bir yılan
sarılı kuyruğunda zehir zemberek;
başında sabır...
göğsünde, sarı sakız çiçekleri ekili

galaksisini yitirmiş yıldızlar gibiydik
bir sıla türküsünde
insandık ışıksız, ışığını yitirmiş
hep gözlerimiz kapalıydı
diyor, Ahmet Aksoy;
Cennetten Kaçış ... şiirinde!

Herşeyidir
Bir erkeğin pantolon cepleri…
En kıymetli hazineleri
Ve sesli.. ve sessiz…
Bütün malzemeleri
Ceplerinde gizli…

Bir sabah uyandım gönül bahçende
Sana ninniler söylüyordu pencerenden
Usul usul yağan yağmurlar!
Ritim tutmuştu ağaçlar
Kuşlarla dans ediyordu.
Açılmış yaprak yaprak

her defasında bir kuş havalanıyor
sana doğru yüreğimden
her defasında... öldürüyorum
bir kurşunda...

vazgeçtim… bu hayat benim değil!

onlarca şiir yazdım uğruna
onlarca türkü yaktım
döktüm patikalarda...
biliyorsun
yâr küremin ekseninde dönen
gezegenleri!

bu kadar
heves ettiğine göre
kabuğundan çıkmaya
tosbağa misali
vazgeçtin, demektir yaşamından
şöhret olmak uğruna!

Sevgili bahçesinde
Uç gönlüm uç...
Kon gönlüm kon
Kon, yarin sinesine!
Gez gönlüm gez
Gez, sevda yellerinde!