Esma Özdemir Şiirleri - Şair Esma Özdemir

Kim bana acı verebilir
Acıdan mı ibaret yoksa
Yaşamın kendisi?

Kim bana acı verebilir ki
Hayat mı, soluduğum nefes mi

saatimin kordonu kopmuş
kontör yükleme süresi telefonumun
dün akşam dolmuş
bir de pi.si.min
faresi bozulmuş;
içi pislik dolmuşmuş...

kaybetmişken sonsuzlukta
gün yüzlü ümitlerimi
uyandım bir sabah ansızın
gözlerinde uyandım.

düşlerimi koynunda

Gönül neler arzu eder
Alamazsın, alamazsın
Kanatlanır yücelerde
Enginlere konamazsın!

Hem aşk ister, hem de sevgi

Ben çocuktum
Nergisler açardı bahçemizde
Mevsim bahardı
Elma ağaçlarımız vardı
Şeftali ağaçlarımız
Erik ağaçları

Umuda açılan her pencere
Yayılır bedenine çepeçevre
Düşlediğin sevgi gelir dizine
Emek ister, yürek ister
Sıcacık akıverir kalbine...
Cana can, kana derman ister

herkes kendi dünyasında yalnız!
yalnızlık; aynı yalnızlık...
aynı yerden düğümlenir boğazına arzuları
hevesi aynı yerden kırılır.
umutsuzluk; susuz bir yaz mevsimi
yağmur ve ertesi...

düşse koynundaki
ne fark eder;
adı sevda ya da değil!

yaşanmış, yaşanmamışlıklar
ardından ağlayan

Hiç unutamadığım anımdır
Evin arkasındaki korulukta
Derenin kenarında yıkandığım
O gün!

Pelit ağaçlarının altında

haziran onbeş deyince yayla çağıdır
kız onbeşine değince gelinlik çağı
bizim oralarda adet böyleydi
neyleyim eskiden...

Çamdalı'nın ardında boy verir yüce dağları