Erkan Saltan Şiirleri - Şair Erkan Saltan

Sordum da adını Türk'ten alıyor,
Dillerde bu adla kalan türküler.
Asırlardır nice ezgi çalıyor,
Gönüllere nefes olan türküler.

Gitmezken gözünden tüm hatırası,

Bir ucu mecburi, zaman bir ucu,
Kaç zamandır keşmekeşte yüzmüşüm.
Sanma ihmal yada kasıt sonucu,
Habersiz bırakıp seni üzmüşüm.

Haber almak için fırsat güdenim,

Cevap diye neyi yanlış anladı,
Ne varsa takılıp kaldı hayır da.
Dur dedikçe aynı seda çınladı,
Aynı hava çaldı Uzunçayır'da.

Telaşlı yolcular vakti çok azlar,

Karşı konmaz müptelanım,
Say ki sigaram tütünüm.
Sensiz hep yarım kalanım,
Ben seninle bir bütünüm.

Güzelliğin sebebisin,

O gönlünün gülü'yken,
Soldurdu onmaz cefan.
Sevda bir sam yeliyken,
Oldu susmayan tufan..

Yerden toplayan huri,

Olduğum gibi değil, hiç olmadığım gibi,
Kafasında bambaşka kurdu birisi beni.
Olur olmaz ardına sakladığı sebebi,
Kullanıp yerden yere, vurdu birisi beni.

Bir çift sözün yerine susmak oldu tercihim,

Yangınla yandık.

Kanar gök kubbe kızıl, kor; ormanı ovası,
Hali nedir sincabın kaçtı mı kaplumbağa.
Nerde ceylanın yurdu hani kuşun yuvası,
Kaldımı börtü böcek ateş düşünce dağa.

Reva mıdır bunca, zulm sence bana,
Derin derin yakma yapma be yapma.
Candan can koparan, işkence bana,
Habersiz bırakma yapma be yapma.

Taklit olmaz aslı gerek onun da,
Mutlaka vardır o çok istediğim,
Aradım karşıma çıktı sonun da,
Alemde bir tane vardır dediğim.

Yok, başkası olmasın bana senin dışında,
İçimde var'ım sensin yada asla hiç kimse.
Gönlümün su serpeni sevdayla yanışında,
Sevgi pınarım sensin yada asla hiç kimse.

Değilmi ki gönlümde bu cihana perdeysen,