Erdal Koca Şiirleri - Şair Erdal Koca

Yazmıştım bunları ben, daha önce
Halen burnumuzda, takılan kanca
Yaşamak isteriz ama, insanca
Bilmem zamanı mı yeri mi Hasan

Zamlar otomatik, milim sekmiyor

Kar mı yağmış Hasanbey’e
Dağlar duman gene bu gün
Gönül koymam hiç kimseye
Dokunmayın bana bu gün
*
Yangın yeri dört bir yanım

O gün kopacak kıyamet
Bir Fatiha bir de kamet
Tahtalıköy istikamet
Ve gelecek Münkir Nekir
Hesabı ver…! Hacıbekir
*

Bizim gardaş bu memleket
Hadi buyur... Küs bakalım
Haksızlığı yapan devlet
Hadi buyur… Sus bakalım

Hiç bakmadan uyruğuna

Zavallı ömrümden kaç mevsim çaldın
Haksızlık değil mi haksızsın demek
Ne mektubun geldi ne haber saldın
Haksızlık değil mi haksızsın demek
*
Ne haldeyim diye sormadın bir gün

Bu hasretim dinsin diye
Yanan ateş sönsün diye
Her geleni sensin diye
Bekliyorsam haksız mıyım?

Var mı bunun dinde yeri

Bu: Müslüman olma demek değildir
Din-İman diyorsun… Halin ortada
Hele de emeksiz yemek değildir
Din-İman diyorsun… Halin ortada
*
Ey Müslüman, lamı cimi yok bunun

Gördüğüne aldanma kor ’un üstü kül kaplı
Ateş olmayan yerde duman tüter mi Halo
Sanki yaralarıma paslı bir hançer saplı
Ölmek şu ayrılıktan daha beter mi Halo
*

Hep aynıydım; otuzunda kırkında,
Olamadım hiçbir şeyin farkında,
Acı olan; beni, benim ırkımda…
Kandan olan hançerledi vesselam.

Büyük payı kim aldıysa yardımdan,

Babam ekin biçerdi ayakları hep yarık
Pantolunu yamalı, eski püskü bir çarık
Yaz günü hava sıcak başında ince sarık
Dağları çınlatırken sessizce feryatlarım
İşte hep böyle geçti! O çocukluk yıllarım
*