Erdal Koca Şiirleri - Şair Erdal Koca

Sanma ki bir başka birine yazdım
Kalbimin en derin yerine yazdım
Ferhat’a yazdım, Şirin’e yazdım
Yâr sana gelince çaresiz kaldım
*
Seni düşündükçe gark olur gama

Gözlerimde uyku yok geziyorum şafakta
Böyle hayal kurmakla bu geceler biter mi
Bütün yolcular sensin sana benzer uzakta

İnan her günüm aynı yalnızca bu sefer mi
Böyle hayal kurmakla bu geceler biter mi

Kime kahredersin, celâlin kime
Ne olur anlatsan bir deli gönül
Yıllar yılı gittin bunca hekime
Demediler çare yâr deli gönül
*
Sevap olsa bunu yatırlar almaz

Kış, kıyamet gibi yağmur dolu kar
Van Edirne Sivas Çorum Bolu kar
Üç ay oldu kapatmıştır yolu, kar
Tuttu artık gelemezsin demiştim
*
Kapım da açıktı inan ki… Cam da

O can alan gözler görebilseydi
Ben de bir insanım, böyle olmazdı
Bu yarayı herkes sarabilseydi
Çürümez her yanım böyle olmazdı

Ne Çorum ne Gönen Manisa Aydın

Sonun da sonu varmış bitti verilen ara
Anlımıza yazılmış bu kader ondan kara
Yaşlanır anlatırsın her akşam çocuklara
Mecnun’la Leyla gibi, Kerem’le Aslı gibi
*
Çocuklarını uyut… Maziyi anlatarak

Bolca öküzü varmış bu mereksiz dünyanın
Sandın ki direğisin bu direksiz dünyanın
Nesine heveslisin bu gereksiz dünyanın
… Sağlığında sen çalış kazan ağalar yesin
… Sonra koro halinde Allah rahmet eylesin

Ne zaman aklıma gelirse adın…
Tadı bile kalmaz inan ki ‘’Tad’’ın
Sensiz yaşadım da sensiz hayatın
Faslı mı kaldı ki eskisi gibi

Teselli olur mu mey de kadeh de

Ey Rabbim biliyorum bunlar sana da ayan
Harama helal katıp her şeyi mubah sayan
Ne Selatü Selam var ne de Kur’an’a uyan
Fatiha besmelesiz âmin hüzünlü şimdi

Müslümanız şeytana mihmandarlık ederiz

Bir kahve içtik ama…
Aldı mı bir düşünce
Senin için fal baktım
Bir yol göründü ince
Hep yürüdün yolları
Her adım bir işkence