Erdal Koca Şiirleri - Şair Erdal Koca

Gözlerim pınar mı çağlayan mı var
Bulutlar ne bilsin seller ne bilsin
Yıllardır ardından ağlayan mı var...
Yar! Seni götüren yollar ne bilsin

O yerleri her gün yoklamıyorsam

Hep sevdim diyenler kandırdı seni...
Ne çektiysen gönül bunlardan çektin
Ettiğin tövbeden döndürdü seni
Ne çektiysen gönül bunlardan çektin

Kalbin köşk dediler, köşke inandın

Ne yün yorganda yattım ne kuştüyü yataktan
Müflis tüccar gibiyim çıkamadım bataktan
Her başıma gelene gene dedim ki Hak’tan
Bilmiyorum! Hayatın baharı mı kışı mı?
Elli beş yıl şanssızlık bırakmadı peşimi

Köyden şehre göç neden bol
Düşündün mü hiç neden bol
Bunca kansız piç neden bol
Baş değil de kıç neden bol
Arsız hırsız suç neden bol
Hilal değil haç neden bol

Ben, karamuk alıç bilmem
Ne işim var benim köyde
Ellik bilmem kalıç bilmem
Ne işim var benim köyde

Çarık bilmem saban bilmem

Bu halimiz ne böyle! Kasa doldu taştıysa
Sayenizde efendim nerden nereye geldik
Affımı diliyorum söz maksadı aştıysa
Sayenizde efendim nerden nereye geldik
*
Gösteriş olsun diye namaz kılan olmazdı

NERDESİN
*
Bilmiyorsun ne haldedir bu deli
Öksüz kaldım buralardan gideli
Bu gözyaşım niye neyin bedeli
Saçlarıma aklar düştü nerdesin

Ne zevk kaldı ne de sefa
Yirmi yıldır neredeydin
Diyorsun ki son bir defa
Yirmi yıldır neredeydin
*

Saçlarına dokunmaya kıymazdım
Sitemini nazdır diye saymazdım
Başımı yastığa bile koymazdım
Kapıyı çalarsan duyamam diye
*
Unuttum her şeyi yok saydım canı

İnsanız arkadaş her şeyden önce
İnsan değil ise… Gene karşıyım
Nereye gitmişse zulüm işkence…
Amerika, Rusya, Çin’e karşıyım

Yüz yirmi bin elçi gelmiş de çöle