Saydın mı hiç günleri! Nasıl geçti bana sor
Ne yaptıysam olmadı inan sensiz olmuyor
Yarım olan almıyor boşlar ise dolmuyor
……….Ömrümüzün son demi belki günler son artık
……….Gururunu yen de gel… Ne olursun dön artık
*
Ağrı, sancılar başlar yaşarsın da tekdüze
Damarların tıkanır…! Katarakt iner göze
Kolesterol yükselir şeker çıkar beş yüze
..........Tatlıyı tadamazsın! Yeşillikler demetle
……...Elli beşinden sonra günün geçer diyetle
Sen yaşarken mutluluğu baharı
İçimdeki karakışlar boşaymış
Hiç kalkmadı deli gönlümün karı
Yolunda döktüğüm yaşlar boşaymış
*
Kopamadım inan geçmişten dünden
Seni hiç unutmadım! Aklımdasın an be an
Bu hasretim diner mi sensiz mahşere kadar
Tek bir çare olmadı çok şey götürdü zaman
Şimdi bana hep düşman! Duvardaki aynalar
Neler hayal etmiştim: çıkıp da geleceksin…
Kim ne derse desin kulağın asma
Ayrılsak da selam sabahı kesme
Kapı kitli değil zile de basma
Beklerim yâr eğer yolun düşerse
Belki sığmaz dersin akla şuura
Yüreğimde tipi var… Hayallerim sağanak
Sanki ıssız dağlarda bir kışa tutulmuşum
Hasretin açık deniz umutlarım sığınak
O efsunlu gözlerde bakışa tutulmuşum
Bir gün neyzen elinde ağlayan dertli ney’im
Açıkça söylemek-yazmak, farz oldu
Kim ne derse desin, bu bir kin değil
Çarşaf moda oldu, türban tarz oldu
Haşa bu din; Kuran’daki din değil
Dert yanmayı sızlanmayı bırakın
En karanlık gece sabaha yakın
Aç kalırım diye üzülme sakın
Din satarak geçinirsin vallahi
Eğer mala mülke edersen meyil
Bir türlü anlatamam, benim içimde bugün
Süvarisi mahmuzlu sanki yaban bir at var
Her şey aynı görünür aynı biçimde bugün
... Yüreğim kıpır kıpır, sanki dersin kanat var
... Ve pasta börek gibi ağzımda başka tat var
*
Türk’üm deme sana her şey bedava
Ne ruh kaldı ne soy kaldı ne dava
Avlandık Reisim giderken ava
Türk’üm diyen bir sen kaldın bir de ben
*
Erzurum, Erzincan, Malatya, Sivas…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!