Erdal Koca Şiirleri - Şair Erdal Koca

Din diye Kur’an diye çıkmayın meydanlara
İnsanlar kutuplaşır yapmayın be arkadaş
Maraş’ı unutmayın! Kaşındıkça bu yara…
İnsanlar kutuplaşır yapmayın be arkadaş
*
Müslüman mahallede salyangoz satarsanız

Yâr, yar! Yar da şu yüreğimi gör ki neler var
Bir yanda çayır çimen bir yanda sıradağlar

Bir yanda gam kasavet bir yanında sefa-dem
Bir yanda çalgı çengi öbür yanında matem

Yaş altmışa gelince katarak göze perde
Pırıl, pırıl parlayan gözler gelir aklına
Ele avuca sığmaz hani o gençlik, nerde
Peşi sıra koştuğun kızlar gelir aklına

Hain, hırsız, katil, çete…
Dolduruldu memlekete
Kucak açtık ihanete
… İşte Ata’m vaziyet bu
… Üstelik de meziyet bu

Hükmediyor Ata’m ayaklar başa
Tek işimiz alkış, övgü, çok yaşa
Din ise dinsizin elinde maşa
Vaziyet bu, durum bundan ibaret
*

Bilmiyorum kim ne söyler kim ne der
Yâr! Ben seni hece hece çizerim,
Mısra mısra şiirlerde resmeder,
Nesir gibi bir deftere yazamam

Harfler alev, kelimeler kor demem

Sebze meyve hep turfanda
Et girmez eve kurbanda
Yerini al bu kervanda
Ondan sonra ye babam ye

Bunlar aynı safta-da bir

Parçalanmış yüreğim avutmaz bahaneler
Nerede o sümbüller mormenekşe laleler
Şırıl şırıl akan su, çağlayan şelaleler
Beyaz güller açmıyor yeşil kirlendi artık

Kervansaray virane ne han kaldı ne hancı

Ne diyeyim bunlara bu gün geldi torunlar
İçimizde bitmeyen keder oldu emmoğlu
Soruyor: hani bize emanetti yarınlar
Diyemedim bu günden beter oldu emmoğlu
*
Her birinin omzunda bölücülük bir yafta

Besmele çekmezler yemeği yerken
Koşarlar namaza imamdan erken
Günde beş vakit zikir çekerken
Her sakal telinde bin şeytan gezer

19 Mayıs 2021