Hangi deli benim gibi vefasız…
Bir yâr sevip kırk yıl onu arar ki
Şu kalbimi çalan sevimli hırsız
Gelse bile artık neye yarar ki
Nasıl sitem etmem böyle kadere
Yunus Emre diyor ki:
Emeksiz zengin olanın,
Kitapsız bilgin olanın,
Sermayesi din olanın,
Rehberi şeytan olmuştur
İzi kalmış bir aşkın körkütük sarhoşuyum
Hasret ile yâd etmek mey gibi gelir bana
Yandıkça içiyorum içtikçe yanıyorum
Üç beş kadeh mey ne ki çay gibi gelir bana
Geceye arkadaşım bitmeyen bu sevdamla
Her şeyde sensin her şeyde bil ki
Sensiz hayat bile hayat değil ki
Aç da kollarını öyle sarıl ki
Çelik merdanenin sıkması gibi
Hasretin gönlüme öyle akmakta
Bu gün yıldızlar da gökte gezmiyor
Şu âlemde… Yalnız kalmış gibiyim
Defterlerim doldu kalem yazmıyor
Şiir, yazamazsam… Ölmüş gibiyim
Hayat bu diyorsan… Başlı başına
Nasıl kıydın bilmem bu saf sevgiye
İhanet bir anlık heves değil mi?
Aklına getirme ben ölmem diye
Hayat bir alımlık nefes değil mi?
İnan belli olmaz nasıl ve nerde
Adım… Defterinden silinmiş ise
Saçlarım ağarmış yolunmuş ise
Her gecede sensiz bölünmüş ise
Düşüme ha gelmiş ha gelmemişsin
Halime ha gülmüş ha gülmemişsin
(Selahattin Bölükbaş adına sevgili Dilâra'ya)
Duygularım bölünmüş paramparça bu ara
Hangi yanıma baksam tek sen varsın… Dilara
Sensiz geçen tek gecem zindandan daha kara
Bahar gelmiş neyimize
Hazan bizim içimizde
Figan düşmüş hanemize
Suzan* bizim içimizde
Her an hasreti şöylece:
Yâr! Aklıma geldin gene bu gece
Nasıl özlemişim yazmak istedim
Umut kalem oldu sen bir bilmece
Her karede seni çözmek istedim
Elim, ayaklarım dondu… Ayazdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!