Ensar Cevval Şiirleri - Şair Ensar Cevval

Seher yeli gel de yüzümü okşa!
geceden kalma emanet karanlığı al
çölde kutsanmış sular öpsün yüzümü
ve her zerremi imanın aydınlığı...
Ellerimin arasındaki sadece bir baş mı?
sanmam;

Onsekizindeydim
Güneşin soldurmadığı amazon yeşili
Bir orman kuytusu gözlerin vardı
Başak rengi örülü bir demetti saçların
Rüzgârın her esişinde savrulan,
Savruldukça da yüzleri okşayan saçların.

Bugün bir başka kokuyor toprak
yağmur sonrası tüm ağırlığıyla
şarkılar yayılıyor açık pencerelerinden
iç içe geçmiş kerpiç evlerin;
hem de en sevdiğimiz şarkılar
Ajdanın kimler geldi kimler geçtisi

Gecenin bir anında
Yarım ağız gülen bir ay ışığı
El ayak çekilmiş, ıssız bir an
İçimin sesini duyacak kadar sessiz..

Duvarlarda yürüyen ve koşanlar,

Sen gittin ya sevgili,
duramam artık bu ıssız sokaklarda
ne bahçemden pencereme düşen gül
ne lale, menekşe, karanfil, ne de sümbül
ne de aşkından biçare dolanan bülbül
sensiz hatıramda, belli ki olmayacaklar

Seni yazıyorum, adını yazıyorum
en güzel mısralara, en eski anlatımla
adın yazıldıkça kısalır satırlar
birbirini kovalar durur mısralar
ben, seni, yazdıkça unutuyor
konuştukça hatırlıyorum

Dolu dolu gözlerimden
Gidersen, hıçkıra hıçkıra
Kalırsan, katıla katıla
Yaşlar boşalacak,biliyorum.

Ensar Cevval

Sevgin kadar acır yüreğin
sevgin kadardır matemin
ve cümlelerin
ve taze bir yaradır hasret
usulca geçer gözlerinden.
Ensar Cevval

Sirkeci de vapur iskeleleri
ve bir kuğu gibi salınan vapurlar
mutlak görmüştür buradaki yaşamı
Üsküdar'a, Kadıköyüne gidenler
veya geri dönenler...

Yıldırım çakışından korkan çocuk
başını yastığa saklar dua ederdin
görüyordum
yalnızdın odanda, ağlamaklıydın
baban korktuğunu bilir,
usulca odana girer, koyun koyuna yatardınız