Engin Yılmaz Şiirleri - Şair Engin Yılmaz

ilk yağmurla dönecektin...
nice yağmurlar
yağdı üstüme;
kaç mevsim aştı,
sayamadım.

yağmur düştü çöl gönlüme,
gülüverdin ya!
göz göz olmuş yaralardan
çiçekler fışkırdı.
tohumlar çatladı,
filiz verdi o anda…

bir uçurumun kenarında
sarhoş yürümeye benzer
karşılıksız sevmek.
her an,
ölümle kardeş;
her an, uçmaya hazır.

hani solmuşlardı ya
sen giderken menekşelerim..
sanmıştım ki, onlar bile
yapamıyor sensiz.
yine yeşerdiler,
çiçeklendiler bir bir.

Sevdanla düştüm ırak yollara.
Takılıp kaldım yaban ellere.
Sığamaz oldum yere, göklere,
Medet sendedir nazlım, bilesin.

Kadere küstüm, bahta darıldım.

su gibi kayıp gitti
avuçlarımızdan,
tutmayı beceremedik.
sıçrayıp sağa sola
heba oldu,
yazık ki göremedik.

Sevdan ile nâra düştüm
Gel de yarim söndür beni.
Derdin ile dâra düştüm
Tabib ol da ondur beni.

Esamin düşmez dilimden

sevmenin zamanı şimdi.
çiçek yürüdü dallara,
mevsim bahar.
sokul yanıma şöyle,
doldur yüreğimi
sevdanla, ağzına kadar.

hep sonradan,
sonradan gelir aklım başıma.
yanıp kül olduktan,
külüm savrulduktan sonra.
koşarım, kaçan trenin
ardı sıra boşu boşuna.

nice levendi tar-u mâr etti,
nice güzeli nâlan.
derdinden bil cümle aşık
feryat, figan.
bezdirdi çoklarını,
geçirdi candan.