Engin Yılmaz Şiirleri - Şair Engin Yılmaz

gel artık,
bekliyorum;
ne zamandır olduğu gibi.
hâlâ aynı yerde,
öylece,
bıraktığın gibi.

Neler olmuş bize böyle?
hazan yaprağı gibi
Uçuşmaktayız gökte.
Hani,
Yıkılmazdık sarsılsak da? !
Ne oldu böyle?

her ne kadar
çekilmez desek de,
çekeriz kahrını hayatın.
katlanırız acıya
sevsek de, sevmesek de...
boşa değil söylenen;

derinde gizlidir yaram
kanar kimseler görmeden.
içimde saklıdır duman
tüter inceden inceden.

gözlerim yaş ile dolar

Demek yetmez dudağının ucuyla
İsteyince yürekten, döşünden iste.
Herkes yaşar şekerin, balın tadıyla.
Gör tadını acının, yaşamak iste.

Kimse bin yıl devran sürmez dünyada.

hüzün sardı dört yanımı
hasret yakıyor canımı
susturuyor lisanımı
dert sarhoşuyum bu gece.

içmek gerekmiyor bile

asma suratını öyle.
haydi gülümse biraz.
karartma gül yüzünü
yakıştırma ona hüznü.
güldükçe
güneş açar içinde;

sessiz ve masumdu deniz
kusur işlemiş çocuklar gibi.
örtmek ister gibiydi ay
kusurlarını;
arada bulutların ardına saklanıp.
ve kumsal,

Seni düşündüm
Yine bu akşam.
Birkaç silik hatıra,
Bir gülüşün hayali
Serpildi duvarlara
Yakamoz misali.

bak anne!
benim de bilyelerim var artık,
rengârenk, avuç avuç...
param da var.
ama ne o bilyelere heveslendiğim çağım,
ne de o çocuğun