can yoldaşım
kalp sırdaşım
rüyamdaydın yine
sabaha karşı.
nasıl oldu da
daldıysam uykuya...
ne yapardım acaba
elimi tutan elin olmasa;
saçların yüzüme,
nefesin içime dolmasa…
sahi, çiçekler ne yaparlar
mümkünü yok,
tarifsiz bu sevda.
belki de o yüzden
sevmediğimi sanıyorsun.
oysa, yanılıyorsun.
her an içimde,
hele sürün efendiler,
size hastır bu demler.
zamanı geldiği gün
sizi de burdan sürerler.
neleri gördü,
nelerin üstünü örttü;
ona buna vere vere
kalmamış başta akıl.
çok bilen çok yanılır
biraz yavaştan takıl.
önce kendi yolunu bul
yalpalama sağa sola.
ne zaman adını ansam
bir yumruk çöker boğazıma,
nefesim darlanır.
ne zaman gecenin bir yarısı
uykudan uyanıp
baksam karanlık göğe,
yeni geldi demek
aklın başına..
lâkin,
çok sular aktı
bu köprünün altından.
fayda yok artık
kaderimdir her sabah
hayalinin koynundan çıkıp
işe gitmek...
kaderimdir,
akşam iş dönüşü,
kapıda bekleyen
karardıkça gökyüzü
içim daralıyor, boğuluyorum.
bir hüzündür sıvanıp
göğsümün ortasında,
yumruk gibi kalıyor.
kaldırıp başımı bakıyorum
hasret mektupları gibidir
benim hayallerim...
onlarla yaşamak
kaderim.
şikâyetçi değilim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!