Sevda omuzlarımda
Aynı haykırışları görüyorum
Bir bakıma kader
Bir bakıma üzüntü
Bir nefes aralığında sevmişim yalnızca
Aynı ses aralıklarıyla haykırmışım hayal dünyama
Satırlar dolusu yazılan tüm yazılar
Başlık ister yeniden
Ancak hikaye ilk sözcükte biter.
Yalnızlık...
Şehrin en yoksul kaldırımlarından birinde
Kayıplarımı arıyorum
Bırakmaz beni bu güzel son
Art niyetli ama,
Nezaketen söylediğim yalnızlık söylemleri...
Nerede o gizlediğim çağ dışılık belirtilerim?
Sanki ayrı bir aynılık taşır kendi içinde
Hâlbuki tedavülden kaldırılmıştır
Şimdiki o malum senfoni
Yalnızlığın esaretinde...
Gizemli bir kaç kelam ederken
Bıraktım bir köşeye
Umut etmenin ciddiyetini
Kederlerin de en kederlisi ile
Ya da gülümsemekle
Sessizlik hâkimdi
Umutsuzluk mu yoksa yarına kalan
Erken ölüyor genç sanılan çaresizlik belirtisi
Kaç mevsim geçer üzerinden
Mutluluk gözyaşlarının..
Tükenmiş kayıp senfonileri
Aidiyetlik kat sayısı altında
Mana kazanmış bu zamanki çizgisel serzenişler
Ya da kaybetmek
Her yolun bitiş noktasında....
Beyaz bir ölüm var
Karartılarda
Yaşantılar gördüm
Bir karargah garantisinde
Yalnızlığa çeyrek kala...
Sevmek karanlığın en dibi
Hasretin koynunda gelişir zaman dilimleri
İnsan başka bakar dünyaya
Ya da kendi kendini öldürür
Sevmek karanlığın en dibi
Ya da mevsimi geçmiş düşleri hatırla,
Sana yangınların ötesinde yeni bir ülke sunsun.
Hakiki terimler kullan;
Kırlangıçlar ülkesinden gelen sıra dışı kelimelerdir onlar,
Olmadı, biz sıradışıymışız gibi davranırız...
Ya da bırak kendini derin hüzünlere,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!