Emsal Toprak Şiirleri - Şair Emsal Toprak

Gün Ola...!

Bu hayata gelirken Vallahi kusursuzdum
Sağım solum seraptı çöldeydim ve susuzdum
Ben bu sahte alemde her zaman huzursuzdum
Gelen gelir, giden gider gün ola harman ola...

Hakikat...!

Doluya koyarsın almaz boşa koyarsın dolmaz
Gül geç! Felekler çatlasın deli desinler Süleyman'a kalmayan dünya sana da kalmaz
Gittiğinde heybesi dolu desinler...

Hakikat!

Nasıl başlarsa öyle bitermiş
Tecrübeyle sabit olan hakikat
Hayale önden umuda geriden dermiş
Sevgi çiçeği yolda solan hakikat

Hak ve Hakikat...!

Rızka kefilden istedim ekmeği aşı
Ben ellerimi sadece Allah’a açtım
Suyunu çıkarttım sıkınca toprağı taşı
Helale yaklaştım haramdan kaçtım

Hangi nesil...!

Canından aziz bilirdi ayla yıldızı
İlk Aşkı bayrak, vatandı yürekte sızı
Gönlünde son sıradaydı el kızı
Tarihin pınarbaşında gördüğü nesil

Hasbihal...!

Hey gidi günler hey! Diye başladı söze
Gözleri dolu dolu bakan ihtiyar
İhtiyar namzeti olarak geldik göz göze
Bakışıyla özlem çerağını yakan ihtiyar

Hani biriniz hepiniz içindi
Hepiniz de biriniz için
Bu sözün sırtından kimler geçindi
Varın içinizden O'nu siz seçin.

Dar günde belli olur dost ve arkadaş

Hep gizli kalır!

Görünmez yen içinde kırılan kollar
Ağrısı acısı hep gizli kalır
Yalnız yalınayak yürünen yollar
Dikenin sancısı hep gizli kalır

Görmek isteseydiniz milletin kimsesini
Kesmek istemezdiniz ülkücünün sesini
Görünüp sureti haktan ecnebi kisvesini
Giyenlerden sorulacak hesaba selam olsun.

İnsan...!

Bir kaç damla su, bir avuç toprak
Eşyadan kimsesiz, daha sahipsiz
Mevsimi bitince sararan yaprak
Toprağa karışınca etsiz kemiksiz