Kalemim ruhumun karanlık odalarına dalar,
Kelimeler ile dans eder, hayatımı anlatır.
Derin sırların perdesini aralar,
Düşlerin kanatlarını salar, özgürlüğü kucaklar.
Satırlar arasında bir yolculuk başlar,
Kalbin kırıldığında kimse duymaz sesini,
Ama yankısı bir ömür derinde kalır.
Fotoğraflar solsa da izi silinmez,
Sessizlik derinleşir, adın yankılanır içimde.
Kalp ağrısı geçmez, sadece hal değiştirir,
Ayazda büyüyen Aşikâr.
Bir yanın ateş gibi yanar.
Hep aynı yerde, bana Aşikâr.
Hangi dağa sorayım seni.
Bir yanın susar, duymaz beni.
Zaman döner içimde.
Umut tezgahında, ilmik ilmik dokurken hayalleri.
Bir düş olarak çürütmüşsem ömrümü,
Gözlerimde sabahı bekleyen yıldızlar,
Bir düş gibi kaybolmuşsa rengim
Tasası kime…
Denizlerden çaldıgım her bir dalganın
Üzerine seni yazıyorum.
Aynada aksin vursada yüzüme,
Postallarımı bağlayıp karlı dağlara vurmak var,
Yüreğimde
Keşke”lerim kadar büyüdüm ben,
“İyi ki”lerimle kaldım ayakta.
Affedemedim kendimi yıllarca,
Ama öğrendim sonunda şunu:
Sevmek, hatayla başlar aslında.
Kendimi affediyorum sessizce,
Azrail meleklerle gelmişti yanına
Artık öldün diye gözlerin kapandı ya
Gözlerin bedeninden ayrılan ruhunu takıp ediyordu ya
Rahmet dileyenlerın dualarına melekler amın derken
Mersiyeler dizip ağlıyorduk
Azrail bu kadar durmamıştı ensemizde
Bugun benım yirmiüç yaşım.
Ömrümün çeyregini geçeli,
Sekiz yıl olmuş.
Yirmi üç yaşım nede cabuk yaşlanmışım.
Gül kurusu gecelere inad,
Bir beyfendı kokusuyla bahşişe ikna ederek
Çeki ver gemini hizaya gel.
Etme artık inat,
Hadi sende hizaya gel.
Öyle bir nida eyleki bana.
Rabbime yakarayım.
Sana avuçlar dolusu dua ısmarlayayım.
Yüreğimiz tufanlara,
Gözlerimiz yağmur bulutlarına gebe.
Doğrularımız cisimsiz,
Yalanlarımız ayyuka çıktı,
Ve biz her kelimeyi tartmadan bıraktık gökyüzüne.
Bilmem kaç kere kopardık hayatı düğümlediğimiz yerden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!