Sen ağladığında sadece gözündeki yaşı görürler
Ellerin nasır, yüzünde çizgiler
Ellerin
Yüzün,
İçin nasıl yanmış oysaki…
Sahibinden kırık bir kalp var
Hor kullanılmış,
Kalan duygular
Gece aç karnına yarım kaşık,
Usandığını görüyorum hasretin
Uzadığını görüyorum
Yelkovanla boyu uzamış biraz sanki akrebin
Utandığını görüyorum aklıma gelen gülüşlerinin
Gecenin bitmediğini
Bir kent var soyunacak kıyıların dibinde
Aklanmış bütün suçları, sergi hali
Beni uyandırın yarına biran önce
Birinin tamamlaması lazım yarım kalan işleri
Haberi olmayan eksik bırakılan sevgilerinde
Nasıl birdenbire dillendiriyorsun gençlik günlerini
Belki de hep böyle oluyordu sonunda
Çokça çekilen iplerinden sonra
Meşakkatli beyaz kokan menekşelerin
Yıllanmış ömürlerini anlatır,
Daha dünkü çocuklar
Unutmamışsındır sende
‘ - İçeriden ses geliyor... ‘
‘ - Korkuyorum! ‘
diyordun.
Hafif uykulu halimle
Huysuzluğu tuttu yine damarın
Havada da burukluk
Aynen
Zamanı geldi mi kendine bile darılıyor insan
Şahsen hiç konuşmadan, susmak gerek bazen.
Vücuduma dokundu bu ilaç
Reçeteme yazılan zaman
Bana seni hatırlatanların,
Ev sahibi.
İkisinin,
Eski rüyalar kirayı arttırmış
Mutluluk benden sonra
Nereden gelirdi ki sana?
Kuşlar iki soru sorar;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!