Uzak durma bana böyle
Acısını bilemezsin
İstersen canımı umursama
Ama oku,
Duy!
Sesimi işit satırlarla,
Tebeşir tozuyla resmediyorken,
yarısı kırılır elimde kalır
Kalanı da yere dökülür.
Yalnızlığımın gün başına düşen,
saat formülüdür.
Her geçtiğimde üstünden
Biraz daha yıkılmış
Biraz daha devrilmiş gördüm
Kenara bıraktıklarını
Susuyorum her adımda
Bir eli belinde
Diğer elinde kepçe
Çorba karıştırıyor bana
Çorba pişiyor tencerede
Domates çorbası,
Ay savruluyor bir yandan
Saati geldi birazdan gelir yerine
Gün ufkunda karanlık doğuyor yine
Beyaz beyaz saç telleri düşerken yere,
Şimdi gel de tut avuç içlerime
Çok fazla kırgınım sana
Hem de tahmin edemeyeceğin kadar
Çok fazlasıyla dargınım.
Ama gelsen
Göz ardı yine her şey,
Yetiştin yanıma ansızın
Nihayetinde sana aitti kokun
İzin gibi yastığımda duran
Şimdi nasıl unutursun.
Bizsiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!