Edebiyatın şu sonsuz güzellikleri,
biter mi hiç?
Havanın arasında süzülüp gitmek
bütün gözler önünde imkânsız olsa da,
kaybolup gidebilirsin bir kelimeyle.
Bir tahmin et,
Gözlerimden ne döküldü şimdi
Ben içimden koptuğunu biliyorum
Sen onsuz gecelere şahitsin.
Senden geçmeden,
Ben seni sevmeye gönüllüyüm zaten.
Eğimliyim
Meyilliyim
Her yönüm sen
Her yanda sana doğruyum zaten.
Sevilen bir ton
İyi gelecek bir müzik
İyi gelen anılara gelsin bütün hepsi
Ayrılıklara
Devrimlere
Kazanılan zaferlere
Sen ki yüz kişilik bilanço
Dört dönüm arazi içinden
Fındık hasatı toplarız bu mevsim
Tırnaksız diye geçiyordu adı
Neydi onun adı?
Porsuk.
Hiç izledin mi kıyıya vuran dalgaları
Hiç düşündün mü
Kim bilir nereden geldi her biri
Şimdi neleri söküp alıyor kıyıdan
Ne istiyorlar acaba
Gökyüzüyle arandaki bağ o kadar yakın ki senin
Gece yıldız, gündüz yine güneşsin
Açıksa mutluyum, kapalıysa hüzünlü
Yakınından yamacın, temmuz
Üşüyorsam, uzağında kaldığımdandır kesin.
Uykulu hiç çekilmiyorsun İstanbul
Çok gürültü çok ses yapıyorsun
Sende dalgaları üstüme sıçratma vapur
Anılarımı üstünde dolaştığın maviyle yoruyorsun
O gelince,
Başıma dikilince o ses
İçeri odadan, odanın içerisinden
Bütün heves ettiğim cümleler kalkıp gider bu evden
Dışarı çık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!